• Skazani na ból • W mojej ręce po raz drugi. Sięgnęłam po tą książkę pierwszy raz kilka lat temu gdy poznawałam twórczość Pani Agnieszki a teraz po raz drugi gdy autorka opublikowała alternatywne zakończenie. Tak samo przy pierwszym i drugim razem książka złamała mi serce, pełna emocji. Osobiście wolę orginalne zakończenie. • Recenzja • Aleks ma 20 lat i od 16 roku jest skinheadem. Ma swoje bractwo, ideały i prawa w które wierzy. • Amelia to osiemnastolatka, licealistka, która ma za sobą trudną przeszłość. • Młodzi poznają się w dramatycznych okolicznościach i odrazu się w sobie zakochują. Nie powinni się poznać, dzieli ich wszystko, pochodzenie, poglądy, rodzina. Od początku są skazani na ból. Dramatyczna pogoń za miłością silniejszą niż uprzedzenia, bolesne poszukiwanie swojej tożsamości i zakończenie które zwala z nóg. • Polecam całym sercem
  • To historia o miłości, przekonaniach, przyjaźni i życiu. Jak dwa różne światy spotykają się i kochają choć nie powinny. Jak wielką potęgą jest miłość. Książkę czytałam z zapartym tchem, a zakończenie zraniło moje serce.
  • Dla nastolatek super ,wciągająca .Nie podobało mi sie zakończenie......
  • Warta przeczytania jak dla mnie super .
  • Świetna książka, przeczytana w jeden wieczór.
  • Nie spodziewałam się takiej dawki emocji. Po przeczytaniu tej ksiązki nie mogłam się "otrząsnąć". Polecam!
  • Ogromna dawka emocji. • Historia pięknej, ale bardzo trudnej miłości. • Ból, nienawiść, uprzedzenia, brutalność, okrucieństwo a obok piękne • uczucie... • Dwa różne światy. • Zakończenie mocne.
  • Po przeczytaniu tej książki przepłakałam pół nocy. Świetna opowieść o młodych ludziach, którzy muszą sprostać dorosłemu życiu. Dokonać ważnych wyborów. Wciąga maksymalnie! Przeczytałam w jeden dzień!
  • Wciągając lektura. Wzruszająca i piękna. Nie spodziewałam się tak wciągającej książki.
  • Skazani na ból to opowieść o pięknej miłości, prawdziwej i niespotykanej, ale nie tylko to również powieść poruszająca bardzo ważne tematy. Temat tolerancji, który wciąż jest tematem zakazanym, nie mówi się głośno o tym co żyje w naszych umysłach. Po przeczytaniu tej pozycji, warto się zatrzymać na moment i odpowiedzieć sobie na pytanie "czy pochodzenie, nasza religia i kolor skóry, ma tak wielki wpływ na to jakimi jesteśmy ludźmi? " myślę, że nie. Jak już mówiłam jestem tolerancyjna i póki ktoś nie narzuca mi swojej religii czy też kultury, nie przeszkadza mi w moim otoczeniu. Szanujmy siebie nawzajem, bo wszyscy jesteśmy ludźmi i wszyscy czujemy tak samo... • Więcej na---> [Link]
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo