• Czy wiecie, że już 6 minut czytania obniża poziom stresu o 60%? Sięgnięcie po książkę w obecnej sytuacji wydaje się więc bardzo dobrym wyjściem, choć według mnie to dobry pomysł niezależnie od okoliczności. • A jeśli dodatkowo książka ta będzie zabawną lekturą, pełną magii to oderwanie od codzienności murowane. • ✨ • Magnus główny bohater tej książki to 17letni uczeń szkoły magii, którego największym pragnieniem jest stworzenie różdżki. Tak, różdżki właśnie, bo musicie wiedzieć, że posiadanie różdżki to wcale nie taka prosta sprawa. Wprawdzie czarować można bez jej udziały, ale trzeba się spodziewać skutków użycia magii. Natura bowiem za wszelką cenę dąży do zachowania równowagi i dlatego, jeśli ktoś rzuci czar przyspieszenia może się spodziewać, że w niedługim czasie ogarnie bo całkowity bezruch. Dlatego zaklęcia należy rzucać bardzo rozważnie i tylko w wyjątkowych sytuacjach. • Różdżka pozwala jednak czarować bez doświadczania nieprzyjemnych konsekwencji, dlatego jest stworzenie jest tak bardzo pożądane. • Magnus poświęca się temu pragnieniu całkowicie. Zadłuża się u karczmarki, u której wynajmuje pokój, aby zakupić potrzebne ingrediencje - co przysparza mu niemałych kłopotów. • Po wielu próbach jednak odnosi sukces i olchowa gałązka rzeczywiście staje się upragnioną różdżką. Nie oznacza to jednak końca kłopotów młodego czarodzieja. W podbramkowej sytuacji rzuca on zaklęcie i z XI wieku przenosi się wprost do wieku XXI, a różdżka trafia do pyska aportującego psa. Co z tego wyniknie? To już musicie sami przeczytać 😉 • ✨ • Książka jest bardzo zabawna, z ogromną ilością groteskowych sytuacji i zachowań (szczególnie Magnusa). Różnice kulturowe, językowe i światopoglądowe dodatkowo ubarwiają tę historię. • Książka moim zdaniem dedykowana jest dla nastolatków 12+, szczególnie jeśli lubią opowieści nieco rodem z powieści J.K. Rowling. Górnej granicy wiekowej w przypadku tej powieści nie ma - będzie odpowiednia dla każdego, kto lubi czasem przenieść się do pełnego magii świata. • Ja ubawiłam się bardzo, a tego było mi trzeba 👍
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo