• Kilkoro przyjaciół w noc Hallowen, w ramach zabawy stanęło przed lustrem i pięciokrotnie wypowiedziało imię Krwawej Mary. Wkrótce po tym w tajemniczych okolicznościach zniknęła ich koleżanka z elitarnej szkoły dla dziewcząt Piper's Hall, a oni zaczęli być prześladowani przez ducha młodej dziewczyny. Bobbie, uczennica Piper's Hall, postanawiła rozwikłać zagadkę. Śledztwo doprowadziło ją do zbrodni, której sprawców nigdy nie ukarano. • Zaczynając tę książkę, nie oczekiwałam fajerwerków. Choć jest ona zaszufladkowana pod kategorię "horror", to zdecydowanie nie ma w niej zbyt dużo aspektów pasujących do tego gatunku. Bardziej pasowałoby określenie, że Wypowiedz jej imię to "thriller dla młodzieży". Niby miało wyjść strasznie i momentami może tak było, ale w większości czasu podczas lektury po prostu się nudziłam. Mimo tego przyznam jednak, że wieczorem lekko bałam się spojrzeć w lustro, ale to szybko mi przeszło. • Odniosłam wrażenie, że Bobbie została wykreowana na strasznie nudną bohaterkę. Na taką bez wad, grzeczną i posłuszną dziewczynę. Brakowało mi w niej tego czegoś, jakiejś cechy, która wyróżniałaby ją z tłumu. Bardziej od niej polubiłam jej przyjaciółkę, Nayę, która wydawała się sympatyczną i pozytywną osobą. Co do reszty postaci nie mam zastrzeżeń. • Tło powieści to przede wszystkim ekskluzywny internat Piper's Hall i społeczność szkolna. Oczywiście, mamy tutaj elitę uczniowską, a także te mniej popularne młode dziewczyny i nauczycielki. Podobało mi się to, jak autor przedstawił te różnice i podziały. Właśnie tutaj głównie działy się wszystkie wydarzenia, ale akcja niekiedy wykraczała również poza mury szkoły. • W powieści tej autor przedstawił swoją wersję legendy o Krwawej Mary, o której chyba każdy kiedyś słyszał. Sam duch Mary był ściśle powiązany ze szkołą. I ta wariacja pana Dawsona na temat tejże opowiastki nawet przypadła mi do gustu. • Wypowiedz jej imię to niezła pozycja. Tak jak wspomniałam, nie oczekiwałam, że będzie jakaś wspaniała i dlatego też zbytnio się na niej nie zawiodłam. Styl autora jest prosty i lekki, co ułatwia czytanie. Właściwie trudno stwierdzić, czy historia ta ostatecznie mi się spodobała, czy wręcz przeciwnie. Jest mimo wszystko jakaś taka... nijaka.
  • Chyba większość z nas zna historię i opowiastki o Krwawej Mary, o tym jak łatwo sprowadzić na siebie jej gniew wypowiadając przed lustrem 5 razy jej imię. • Od tego właśnie zaczyna się historia uczennic ze szkoły dla dziewcząt z internatem Piper's Hall. • Grupa nastolatek ze szkoły i kilku chłopców z pobliskiego miasteczka Oxsley w noc Halloween wpada na pomysł wywołania Mary. • Trójka z nich: główna bohaterka Bobbie jej przyjaciółka Naya oraz przystojniak Caine podejmując wyzwanie jeszcze nie wiedząc jakie poniosą konsekwencje tej zabawy. • Mają 5 dni na powstrzymanie nieuniknionego, walczą z czasem i przerażeniem, które z dnia na dzień jest coraz większe. Oczywiście trzeba dodać, że nie obyło się bez motywu romansu w tle. • Książkę przeczytałam w dwa wieczory bo muszę przyznać, że mnie wciągnęła i czytało mi się ją dobrze z drugiej strony miałam poczucie, że czytam książkę typowo dla nastolatek i młodzieży, nic mnie w niej nie zaskoczyło, wiedziałam co przeczytam na następnej stronie i jak cała opowieść się skończy. • Podsumowując: każdej młodej osobie książka powinna się spodobać, jeśli chodzi o dorosłych to już nie koniecznie.
  • Kolejny po – Hollow Pike i Cruel Summer – horror dla młodzieży autorstwa specjalisty gatunku, brytyjskiego pisarza Jamesa Dawsona – laureata nagrody Queen of Teen. Trójka nastoletnich przyjaciół w noc Halloween przyzywa ducha legendarnej Krwawej Mary. To, co miało być zabawą, zmienia się w koszmar i dramatyczną walkę o przetrwanie. Bobby, jej przyjaciółka Naya i przystojny Caine muszą się... • [Link] • US
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo