• Rafał Kosik oprócz cyklu „Felix, Net i Nika” opublikował również powieści science fiction dla dorosłych czytelników: Mars, Vertical oraz Kameleon. Jest laureatem licznych nagród: Książki Roku Polskiej Sekcji IBBY, Małego Donga, Nautilusa, Sfinksa, nagrody im. Janusza A. Zajd;a oraz Literackiej Nagrody im. Jerzego Żuławskiego.* • Sięgnąłem po ten utwór, gdyż jest on bardzo znany. Ponadto bardzo lubię czytać młodzieżówki. Niestety nie udało mi się sięgnąć po tom pierwszy, niemniej jakoś bardzo nie przeszkadzało mi to w czytaniu. • Felix, Net i Nika są czte­rnas­tola­tkam­i, którzy przypadkowo przeżywają wiele przygód. Dlaczego zjawy podążają za nimi? O co chodzi z tajną maszyną? • Akcja utworu dzieje się praktycznie we współczesnym świecie. Autor podrasował go trochę, aby pasował do konwencji powieści. Był to bardzo dobry i udany zabieg. • Jestem oczarowany tą książką i wiem, że na pewno przeczytam wszystkie tomy, których jest sporo. Dzieło zostało napisane lekkim językiem, od samego początku zostajemy wciągnięci w wir akcji, jest bardzo dużo zabawnych momentów, z książki możemy dowiedzieć się wiele ciekawych i pouczających rzeczy. Pomysł jest oryginalny, ale nie za bardzo odkrywczy. • „To co dzisiaj robimy, ma wpływ na całe nasze życie. Od nas samych zależy, czy będzie to przyszłość szczęśliwa, czy też nastąpi Teoretycznie Możliwa Katastrofa.” • „Felix, Net i Nika oraz Teoretycznie Możliwa Katastrofa” na pewno zainteresuje młodszego czytelnika (10-12 lat), ale zachęcam do sięgnięcia po to dzieło również starsze osoby. Istnieje duża szansa, że również pchnie go w literacki świat. Na pewno można dużo rzeczy dowiedzieć się na temat wynalazków i fizyki. Jest to takie science fiction dla młodzieży. • Muszę wspomnieć o wydaniu. Dużym plusem jest okładka w twardej oprawie, która przykuwa wzrok. Znajdują się na niej główni bohaterowie. Wewnątrz książki znajdują się ilustracje obrazujące wszystkie przedmioty i stworzenia, które pojawiły się w utworze. Pomaga to nam je sobie wyobrazić. • Moim zdaniem nie trzeba znać poprzedniego tomu, by przeczytać ten. Oczywiście lepiej jest zapoznać się z poprzednią częścią, gdyż w tej jest kilka małych spoilerów dotyczących jej. Nie są one jakoś bardzo rażące. • Powieść ta pokazuje, że warto jest marzyć i robić to, co się kocha. Mówi nam również o tym, że prawdziwi przyjaciele pozostaną z nami na zawsze. Nawet jak nie jesteśmy bardzo bogaci. Oczywiście autor przemycił tu kilka problemów nastolatków, niemniej nie grają one pierwszych skrzypiec. • Felix jest gadż­etom­ania­kiem­, Net to urodzony informatyk, a Nika humanistka, która miewa bardzo trafne uwagi. Razem tworzą zgraną paczkę kumpli. • Podsumowując: polecam przeczytać tę książkę wszystkim tym, którzy chcą przeżyć bardzo ciekawą przygodę. • Za przekazanie egzemplarza do recenzji dziękuję Wydawnictwu Powergraph. • Tytuł: „Felix, Net i Nika oraz Teoretycznie Możliwa Katastrofa” • Autor: Rafał Kosik • Wydawnictwo: Powergraph • Cykl: Felix, Net i Nika (tom II) • Korekta: Danuta Podgórska, Maria Aleskandrow • Projekt graficzny i okładka: Rałaf Kosik • Ilustracje: autor • Wydanie: I • Oprawa: twarda • Liczba stron: 532 • Data wydania: 01.01.2005 • ISBN: 978-83-61187-99-8 • Źródło – okładka.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo