Trynkiewicz – sadysta, psychopata, morderca. Ewa Żarska w swym reportażu stara się wniknąć w mroczne zakamarki umysłu zabójcy. Osobiście dla niej postać Trynkiewicza jest jak jedno z najp­asku­dnie­jszy­ch wspomnień z dzieciństwa, bowiem tak jak on pochodzi z Piotrkowa. Mało tego… Gdy Trynkiewicz polował na swoje ofiary Żarska jako mała dziewczynka bawił się na sąsiednich podwórkach rodzinnego miasteczka. Autorka analizując mnóstwo zeznań, sprawdzając tropy i opinie próbuj znaleźć odpowiedzi na nurtujące każdego z nas pytania, dotyczące dokonanych przez niego zbrodni. Czego musi doświadczyć człowiek, żeby stać się aż taką bestią? Jakie mechanizmy sprawiają, że w człowieku budzi się instynkt mordercy? A może trzeba się zwyczajnie takim urodzić?

Właśnie minęło 30 lat od zabójstwa czterech chłopców, dokonanego przez Trynkiewicza i właśnie na rynku pojawiła się książka napisana przez, na pewno wielu z Was znaną już z telewizyjnych reportaży, Ewę Żarską. • Dziennikarka postanowiła przybliżyć, tym razem w formie krótkiej książki, znaną już chyba każdemu, głośną sprawę mordercy z Piotrkowa. • Sprawa, mimo że przykra, w tamtym okresie wstrząsająca i kontrowersyjna to nie wzbudza po tylu latach i takim nagłośnieniu większego poruszenia, do tego wszystkiego dochodzi, styl w jakim reportaż został napisany - konkretnie, tylko najważniejsze i podstawowe informacje, bez analiz - przez co w rezultacie pozycja ta nie wywołuje większych emocji ani refleksji - oczywiście to tylko moja subiektywna opinia. • Książkę czyta się dobrze, ale osobiście niczego nowego z treści się nie dowiedziałam i niczym mnie nie zaskoczyła. Pod koniec podniosła tylko lekko ciśnienie, gdy zostaje nam przedstawione porównanie aktualnego życia rodzin ofiar, a życia mordercy i otaczających go wygód. • Przykry jest również fragment opisanej wizji lokalnej, w której brały udział matki zamordowanych dzieci. • Co mi się najbardziej podobało w tej pozycji? Wplecione w tekst krótkie fragmenty z akt sprawy bądź listów i wypowiedzi osób w jakiś sposób związanych ze sprawą, a także rozmowy lub też próby rozmów pani Ewy z np. matką Trynkiewicza, rodzinami zamordowanych chłopców, czy też policjantem pracującym przy tej sprawie. • Podsumowując: jest to lektura na jeden wieczór. Mało stron, w tym kilka pustych kartek, duża czcionka i kilka zdjęć. • Książka albo dla osób, które w ogóle nie słyszały o tej sprawie i chciałyby poznać jedną z najgłośniejszych spraw kryminalnych w Polsce, ewentualnie dla osób, które interesują się tematyką i chcą z jakiegoś powodu mieć w swojej biblioteczce taką pozycję.