• "Pozdrowienia z Uchatkowej Wyspy" i przestroga, aby przenigdy nie podążać za żadną białą, puszystą chmurką ;) • W kolejnej, już trzeciej, historii autorstwa Iwasy znów mamy okazję śledzić dalsze perypetie morskich zwierzaków. Prócz tych doskonale nam znanych bohaterów takich jak Wieloryś, listonosz Pelikan, Żyrafa, Pingwin czy Wielorysław pojawiają się również całkiem nowe postacie. Tym razem fabuła opowieści skupiona została wokół małego Foczka, który chce zostać listonoszem. Bardzo dobrze się składa, bo na Uchatkowej Wyspie jest ktoś, kto bardzo mocno tęskni za swym przyjacielem z Wielorybiego Przylądka. Dzięki Uchatkowi i jego listom pisanym do Wielorysia, Foczek z ogromnym zapałem coraz bardziej angażuje się w dostarczanie korespondencji. Jednak w pewnym momencie jego uwagę przykuwa pewien niewielki obłoczek... Niczego nieświadomy Foczek porwany przez Superwir Kręciołek Numer 1 gubi wszystkie powierzone mu listy i cały w glonach ląduje w niejakim Wodorostowym Lesie. Ma to jednak swoje dobre strony. Poznaje tu bowiem pewną rezolutną wydrę wędrowną o imieniu Chybotek i cała historia nabiera zupełnie nowego wymiaru... Co wydarzyło się dalej? Najlepiej jeśli przeczytacie sami. Polecam wszystkim tą rewelacyjną opowieść, bo naprawdę można z nią mile spędzić czas.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo