• Autorka zebrała i przedstawiła na nowo opowieści ludowe o Matce Boskiej, w których kryją się głębokie prawdy o tym, jak należy żyć, o przenikaniu się rzeczywistości naturalnej i nadnaturalnej. Gratuluję i proszę o więcej!
  • Dlaczego liście osiki drżą na wietrze, a pająk znajduje sobie kryjówkę w najciemniejszym kącie? Czy Matka Boska lubi jagody? Wbrew pozorom nie są to pytania zadawane przez dzieci, a odpowiedziano na nie już setki lat temu. W swojej najnowszej książce Justyna Bednarek sięga po tradycyjne baśnie ludowe, zebrane m.in. przez Oskara Kolberga. Opowieści te łączą religijność ze światem przyrody. Maryja jest w nich cudotwórczynią, ale przede wszystkim życzliwą kobietą, opiekującą się najsłabszymi i najd­robn­iejs­zymi­ istotami. Jest też matką, zamartwiającą się o to, czy dorosły już Jezus przypadkiem nie je na obiad kanapek i czy aby się gdzieś nie zaziębił. Autorskie, pełne czułości i humoru spojrzenie na tradycyjne baśnie zaowocowało tekstami podejmującymi ważne, współczesne tematy: gościnność wobec innych, odpo­wied­zial­ność­ za swoje wybory, troskę o planetę. Zbiór został wzbogacony zachwycającymi ilustracjami Marianny Oklejak. Maryjki… to książka pełna kwiatów, kolorów i motywów przy­pomi­nają­cych­ tradycyjne wycinanki.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo