Część opisująca bliżej Joannę to trzeci (a drugi, po którą sięgnęłam 🤷) tom z serii. Przybliża nam postać przedszkolanki, która rezygnuje z wieloletniej posady aby razem z Izą otworzyć restaurację serwującą sushi. Joanna jest doświadczona przez los w dzieciństwie. Osierocona przez rodziców, którzy zginęli w wypadku, w którym i ona brała udział. Wychowująca nastoletnią córkę, ponownie wyszła za mąż za Tunezyjczyka. Po długiej, urzędowej batalii udaje się jej ściągnąć męża do Polski i na nowo budować patchworkową rodzinę. Joanna jest skryta, zamknięta w sobie, ukrywająca tajemnicę z przeszłości. Nie do końca pogodziła się ze śmiercią rodziców i...no właśnie - ten aspekt zdaje się boleć najbardziej. Jest też najbardziej empatyczną, cierpliwą i ciepłą z całej czwórki czterech jedynaczek. • Książka bardzo przyjemna w odbiorze, wielowątkowa. Z jednej strony pokazuje dzielną kobietę, wspó­łwła­ścic­ielk­ę restauracji - z drugiej zagubioną, wycofaną sierotę, próbującą zapomnieć o traumatycznych wydarzeniach.