• Przeglądając stronę wydawnictwa Jaguar, natknąłem się na książkę „Summoner. Początek”. Sama okładka mnie zaciekawiła, a kiedy przeczytałem opis, wiedziałem, że chcę to przeczytać. • Flecher nie ma łatwego życia w Skórach. Didrick, syn bankiera, uprzykrza głównemu bohaterowi życie, jak tylko może. Do pomocy ma strażników, których jest przełożonym za sprawą swojego ojca. Pewnego corocznego targowego dnia zjawił się koło bramy wioski stary żołnierz. Opowiadał historie z frontu i sprzedawał różne rzeczy, między innymi księgę Zaklinacza. Didrick jak zwylke naśmiewał się z niżej urodzonych ludzi i tym sposobem bardzo skutecznie zniechęcił do siebie Rotherhama. Flecher po bójce w gospodzie otrzymuje prezent od weterana. Wskutek niemiłego incydentu młody mag musi uciekać. Trafia do szkoły czarodziei i tam nawiązuje niecodzienne znajomości i przyjaźnie. • Niektórym osobom, zwłaszcza rodzicom, mogą przeszkadzać takie sformułowania jak „demon”, „magia”. Te obawy nie są uzasadnione. Demon w naszej kulturze oznacza byt duchowy, który z definicji jest zły i ma złe zamiary. Te istoty określiłbym raczej mianem stworzeń, które mają własną wolę. Poza tym podejrzewam, że takie tłumaczenie ma przyciągnąć pewną grupę fanów np. Harry'ego Pottera. Jeżeli chodzi o magię, w książce bardzo wyraźnie została postawiona granica pomiędzy dobrem a złem. • Uważam, że ta książka może nauczyć niepatrzenia przez pryzmat stereotypów i brania ludzkiego gadania za pewnik. Ponadto ukazuje wartość walki z niesprawiedliwością, postępowania uczciwego i z honorem. Jako osoba wrażliwa na to, co czytam, z czystym sumieniem mogę polecić Summoner Początek nastolatkom i dorosłym. •
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo