• Kava jak dla mnie straciła to coś, książka miła i przyjemna ale... jest niedosyt i lekkie rozczarowanie. Szkoda bo temat fajny, ale książka niedokończona wyrwana z kontekstu jak dla mnie. Szkoda.
  • „Został pogrzebany żywcem, a do tego leżał twarzą w dół. Oznaczało to, że szanse na odkopanie się były niewielkie. Mógł założyć, że wszelkie próby są z góry skazane na porażkę.” str. 64 • Creed Ryder to profesjonalny ratownik. Dokładnie wie na czym polega jego zadanie i jest bardzo dobry w tym co robi. Swoje doświadczenie zdobył w Afganistanie, gdzie był przewodnikiem psów. Wspólnie z Bolem – psem wyszkolonym do prac na obszarach dotkniętych klęską żywiołową - wyruszają do Karoliny Północnej, gdzie po ulewnych deszczach doszło do obsunięcia terenu i wielu ludzi znalazło się pod lawiną błotną. Zleceniodawcą Rydera jest Departamentu Obrony. Mężczyzna dowiaduje się, że na miejscu osuwiska znajdowało się tajne laboratorium, w którym przeprowadzane były różne doświadczenie na ludziach, a także było to miejsce gdzie prowadzono eksperymenty na bardzo groźnych wirusach, w tym ptasiej grypy czy eboli. Podczas poszukiwań Creed zostaje porwany przez lawinę błotną, jednak jego towarzysz pod postacią psa ratownika wskazuje miejsce, w którym został zagrzebany jego właściciel. Po krótkim czasie zostaje znalezione ciało pierwszego naukowca. Jednak szybko się okazuje, że przyczyną jego śmierci był strzał w głowę. W ten sposób akcja ratunkowa zmienia się w śledztwo prowadzone przez agentkę FBI - Maggie O'Dell. • „Przewodnik myli się raz.” str. 74 • Mam niemały problem z recenzją tej pozycji. Ujmę to w ten sposób, że pod względem literackim książka prezentuje się dobrze. Bohaterowie są bardzo dobrze wykreowani. Styl oraz język jakim napisana jest powieść są poprawne i lekkie. Rozdziały są krótkie, a czcionka dosyć duża, wszystko to powoduje, że książkę czyta się naprawdę szybko. Ale… z przykrością i ogromnym żalem muszę to napisać, że miałam dużo większe oczekiwania co do lektury „Ściśle tajne”. Czytając rekomendację książki oraz opinie czytelników, którzy są zagorzałymi fanami twórczości Kavy, nastawiłam się na książkę pełną przygód, podczas której nie raz przyspieszy mi serce. Nic z tych rzeczy, bowiem jak dla mnie fabuła była nieco nudna i nie zaciekawiła mnie. • Fabuła zamyka się w czterech dniach, podczas których prowadzone jest śledztwo. Także w krótkim czasie bardzo dużo się dzieje, co niewątpliwie jest plusem, aczkolwiek jak dla mnie zabrakło tego czegoś co trzyma czytelnika w napięciu. • Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki nie do końca udane, niestety autorka tą książką mnie nie "kupiła". Z tego co zauważyłam opinie o tej pozycji są podzielone. Tak jak wcześniej wspomniałam fabuła nie do końca mnie zachwyciła, brakło mi napięcia. Choć książka nie trafiła w mój gust, to mimo wszystko namawiam do poznania przygód Rydera, być może stanie się tak, że wam książka spodoba się o wiele bardziej niż mnie. Musicie ocenić ją sami.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo