• Moim zdaniem jest to bardzo wartościowa książka, z morałem. • Pokazuje, jak duży wpływ na człowieka mają pieniądze, i jak mogą go zmienić. Autor zwraca uwagę na to, że nie każdą krzywdę można wynagrodzić, i nie każdy błąd naprawić, a niektóre decyzje mogą być tragiczne w skutkach. Nie można kupić dodatkowego czasu, ani nawet miłości. • Tak, to prawda, że jest bardzo podobna do Opowieści Wigilijnej, tak, to prawda, że jest przwidywalna, ale to w żaden sposób nie stawia jej na gorszej pozycji.Autor ukazuje, jak łatwo zapominany o, tym co najważniejsze goniąc za pieniędzmi, pozycją i karierą. • Książka skłania do refleksji. • Polecam z całego serca, szczególnie w okresie około Świątecznym.
  • Nie podobało mi się, strasznie przewidywalna przemiana głównego bohatera. Autor na samym początku nawiązując do "Wilijnej opowieści" streścił cała swoją książkę...
    0 nieprawdziwa
  • Stokrotki w śniegu to piękna, wzruszająca opowieść o sile miłości i nadziei. O tym, że najważniejsza w życiu jest rodzina.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo