„Pachinko” to historia kilku pokoleń pewnej koreańskiej rodziny. Rozpoczyna się od Sunji, która zachodzi w nieplanowaną ciążę. Okazuje się, że została w bardzo nikczemny sposób oszukana, bowiem ojciec jej przyszłego dziecka ma już rodzinę w Japonii. Dla dziewczyny do ogromny cios. Choć mężczyzna nie widzi w tym zupełnie nic wielkiego, deklaruje utrzymanie jej i dziecka. Oburzona Sunjia odrzuca go i daje jasno do zrozumienia, że z jego planów nic nie będzie. Dziewczyna ma swą godność, w końcu pochodzi z bardzo dumnej rodziny, decyduje się zostać samotną matką. W Koreii zostałaby napiętnowana przez wszystkich za ten czyn. Ale pastor Isak przychodzi jej z pomocą. Pewnego razu pojawił się w domu Sunji i jej matka uchroniła go przed śmiercią. Teraz Isak ma zamiar się odwdzięczyć rodzinie za uratowanie życia. Chce zostać mężem Sunji i ojcem dla jej dziecka. Dziewczyna z dużymi oporami zgadza się na tego typu układ. Sunja wraz z Isakiem udaje się do Japonii, by tam rozpocząć wspólne życie. Nastają bardzo trudne czasy. Wojna przetacza się również przez azjatycki kontynent. Koreańczykom, którzy wyemigrowali ze swego kraju nie jest łatwo, nawet w Japonii. Tak zaczyna się ta niesamowita opowieść pełna nieoczekiwanych i zaskakujących zwrotów akcji. To opowieść o wyjątkowo niezłomnych ludziach, o ich wzlotach i upadkach. To także opowieść o bardzo głębokiej tęsknocie za ojczyzną, porzuconymi bliskimi, spokojnym życiem. To historia o ciągłej walce z przeciwnościami losu, o poszukiwaniu własnego miejsca na ziemi, o tolerancji, ale także kompletnym braku wzajemnego zrozumienia. Pod wieloma względami „Pachinko” jest powieścią ponadczasową i taką pozostanie. Bo los imigranta takiego, czy innego zawsze wygląda podobnie i dotyczy tych samych kwestii. Polecam serdecznie tą wciągającą i niezwykle mądrą powieść. Rzecz warta przeczytania.

Piękna książka. Wciąga od 1 strony. Polecam każdemu