• Patryk Majzel - pochodzi z Gór Świętokrzyskich. Obecnie mieszka i pracuje w podwarszawskim Piasecznie.* • Uczniowie Liceum Ogól­noks­ztał­cące­go w Nowej Słupi, Łukasz, Maciek i Franek, znajdują zwłoki. Sprawą zajmują się: komisarz Jagiełło i aspirant Wolski. Wszyscy są podejrzani, przyjaźń niektórych osób zostaje wystawiona na ciężką próbę. Czy coś wspólnego z tym ma szef największej lokalnej firmy? Jedno jest pewne: miejscowość ta już nigdy nie będzie taka sama. • Początek tej książki nie podobał mi się. Było nudno, praktycznie nic ciekawego się nie działo. Dopiero później akcja nabrała rozpędu. Jest to debiut napisany lekkim językiem, autor ma predyspozycje do tego, aby za kilkanaście lat stać się poczytnym pisarzem. Wątek kryminalny nie za bardzo mi się spodobał, mógł on zostać trochę bardziej rozbudowany i urozmaicony oraz być tajemniczy i nieoczywisty. Oczekiwałem rasowego kryminału, a dostałem młodzieżówkę z tego domieszką. Niemniej nie czuję się jakoś bardzo zawiedziony. • Muszę przyznać, że opisy miejsc autorowi bardzo się udały. Zachwycił mnie on nimi, są naprawdę dobre. • Dzieło to przekazuje nam taką prawdę życiową, mówi o tym, że osoby żądne zemsty są zdolne do wszystkiego. Tak, wiem, nie jest to bardzo odkrywcze, niemniej jakiegoś nastolatka (bo wydaje mi się, że ta książka jest dedykowana właśnie takim osobom) może uświadomić. • Ten motyw kryminalny nie jest najważniejszy. Poznajemy dalsze perypetie głównych bohaterów, tj. uczniów tego liceum, których poznaliśmy na początku. Jeden z nich odkrywa rodzinną tajemnicę? Czy ma ona coś wspólnego z tymi zwłokami? O co w ogóle w niej tak naprawdę chodzi? • Zastanawiacie się zapewne, dlaczego autor wybrał taki tytuł. Czarownica. Nie brzmi to jakoś bardzo kryminalnie, ale intryguje. I taka właśnie jest postać Czarownicy. Zaciekawia, ale również łączy wątek kryminalny z obyczajowym. • Przyznaję, zakończenie jest naprawdę dobre. Zdziwiło mnie, wbiło w fotel, prawie powaliło na kolana. Podwyższa ono moją ocenę tego utworu, ale wciąż nie mogę zapomnieć o początku, które kompletnie mi się nie podobało. • Podsumowując: „Czarownicę” polecam przede wszystkim młodzieży oraz osobom, które lubią czytać książki kryminalno-obyczajowe. To idealna książka nad jezioro czy w góry. • Za przekazanie egzemplarza do recenzji dziękuję Wydawnictwu Oficynka. • Tytuł: „Czarownica” • Autor: Patryk Majzel • Wydawnictwo: Oficynka • Opracowanie graficzne: Bartosz Kusibab • Projekt okładki: Anna M. Damasiewicz • Wydanie: I • Oprawa: miękka • Liczba stron: 367 • Data wydania: 24.05.2016 • ISBN: 978-83-64307-60-7 • Źródło – okładka książki.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo