• Podobnie jak tom I trylogii \"Madagaskar\", książka jest rewelacyjna. Napisana pięknym językiem, ma wartką akcję i jest kompendium wiedzy na temat Polski okresu drugiej wojny światowej, z wszystkimi politycznymi zawirowaniami. • Zawiera bardzo duzo szczegółów (dla przecietnego czytelnika może za dużo), ale dzięki temu stanowić może zródło informacji dla historyków czy pasjonatów historii. • Ze względu na objętość (prawie 1400 stron)trudno ją przeczytac za \"jednym zamachem\".Ale warto i trzeba. • Moze troche ma charakter hagiografii, ale pewnie tak ma mieć. • Ja rozdzieliłam sobie proces czytania na dwa miesiące i smakowałam poszczególne rozdziały. Kiążka daje obiektywny (mam nadzieję)ogląd rzeczywistości oraz przedstawia okoliczności \"okołowojenne\"- z których wyłania się niestety obraz skłóconych Polaków, skonfliktowanych ugrupowań partyjnych i potężnych zawirowań we władzach polskich \"na uchodztwie\", które miały wpływ na dalsze losy Polski. • I nie wyciągnęliśmy z tego żadnej nauki.... • Z niecierpliwością czekam na tom 3. \"Manhattan\"
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo