• Wydawcą i ofiarodawcą publikacji dla Biblioteki jest Zarząd Główny Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego w Poznaniu. Rocznik ukazuje dzieje oraz tradycje Powstania Wielkopolskiego i może służyć utrwaleniu i pogłębieniu wiedzy o Polsce przełomu XIX i XX wieku. Autorami prac o zwycięskim zrywie niepodległościowym są badacze i dokumentaliści dziejów Powstania, laureaci Nagrody Honorowej TPPW „Dobosz Powstania Wielkopolskiego”, historycy, i potomkowie Powstańców. Rys historyczny przeplata się tu z biogramami powstańców oraz wspomnieniami członków rodzin uczestników Powstania. Towarzystwo poprzez swoje publikacje dokumentuje, odkrywa, archiwizuje i popularyzuje wiedzę o Powstaniu Wielkopolskim. Na terenie Wielkopolski organizowane są prelekcje, wystawy, odczyty oraz spotkania autorskie. • W najnowszym roczniku przeczytamy m.in. o powstańczym Poznaniu, o powstańcach wielkopolskich w Wielkiej Brytanii, o roli Poczty Polskiej w Powstaniu oraz o dwukrotnym wyzwalaniu Żnina. Opracowanie kończy Kronika, najważniejszych wydarzeń i uroczystości, w których w danym roku udział wzięli członkowie Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego. Wielkopolski Powstaniec ukazuje się od 1995 roku. Do roku 2002 podtytuł brzmiał „rocznik społeczno-informacyjny”, obecnie „rocznik oświatowo-historyczny”.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo