• Trójka zafascynowanych w książkach Arthura Conan Doyla gimnazjalistów będzie musiała rozwiązać sprawę, z którą nawet najlepszy policjant miałby problem. Dostają oni od tajemniczej osoby paczkę, w której było kilka dziwnych i nie związanych ze sobą przedmiotów. O co w tym wszystkim chodzi? • Utwór ten bardzo mi się spodobał. Jestem zaskoczony, że książka, po której spodziewałem się, że będzie dobra, była świetna. Nie mogłem się od niej oderwać. Dzieło to zostało napisane lekkim i prostym językiem, czyli idealnym dla literatury młodzieżowej. Od samego początku jest ciekawie, a pod koniec akcja przyspiesza. • Główną bohaterką na pewno jest Shirley, czyli nastolatka, która uwielbia robić oraz rozwiązywać zagadki. Książki uwielbia tak bardzo, że każdą przerwę w szkole przesiaduje w bibliotece, przez co ma tak naprawdę dwóch przyjaciół. Dedukcję ma opanowaną do perfekcji! Pozostałymi ważnymi postaciami są: Mary oraz Artur. On jest nieco nierozgarniętym, sarkastycznym, leniwym, narzekającym, lekko egoistycznym chłopakiem, zaś ona błyskotliwą i trochę podobną z charakteru do Shirley dziewuchą. Są oni lekkomyślni, a czasem zaskakują pomysłami. • Zdenerwowało mnie to, że autorka za dużo Sherlocka Holmesa pokazała w swojej książce. W sensie pojawiają się bohaterowie, którzy są bardzo podobni do tych z książek sir Arthura Conan Doyla, co jest co najmniej irytujące. Wadą jest również to, że mało prawdopodobne jest to, iż nastolatkowie są w stanie rozwiązać poważną sprawę kryminalną. • Książka jest z tych na jeden wieczór. Czasem warto jest przeczytać lekką, niedoskonałą powieść młodzieżową. Zachęcam Was do sięgania po ten utwór, bo według mnie warto jest go poznać. Szczególnie polecam przeczytać młodzieży oraz fanom pana Holmesa. • Za przekazanie egzemplarza do recenzji dziękuję Wydawnictwu Novae Res. • Tytuł: „Poznać wroga” • Autor: Sophie Elizabeth Johns • Wydawnictwo: Novae Res • Korekta: Monika Pasek • Okładka: Krystian Żelazo • Wydanie: I • Oprawa: miękka • Liczba stron: 171 • Data wydania: 28.04.2016 • ISBN: 978-83-8083-121-6
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo