• Jestem świeżo po przeczytaniu książki Adele Parks i nie wiem jak ją ocenić. Z reguły "po" mam jakieś refleksje i jasno określone emocje, a w tym przypadku te są nijakie. Siedzę nad recenzją tej książki już kilka długich minut i nie wiem co mam napisać... • Od początku, od samej okładki wbija nam się tekst o zaskakującym zakończeniu. Już nawet przez myśl mi przeszło czy kochankowie nie okażą się rodzeństwem, ale autorka nie takie zakończenie nam zafundowała. Zakończenie może być dla niektórych zaskakujące, ale gdy sprawy zaczęły się komplikować to wiedziałam już czego się spodziewać. I o ile cała fabuła była naprawdę ciekawa, to całokształt "Spotkania w chmurach" jest po prostu nijaki. Bohaterzy nie są postaciami, za którymi będę tęsknić i do których będę wracać. • Podsumowując, z jednej strony jest to romansidło, ale nie jest to lekka i przyjemna lektura. Autorka porusza trudne tematy, ale te nie poruszają mnie, jako czytelnika. Oczekiwałam czegoś więcej.
    +2 wyrafinowana
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo