• Robin Ellacott, sekretarka znanego detektywa Cormorana Strike’a, otrzymuje przesyłkę z niecodzienną zawartością – w środku znajduje się odcięta kobieca noga. Mimo że paczka została zaadresowana do kobiety, detektyw podejrzewa, że to on jest celem psychopaty lubującego się w ćwiartowaniu damskich ciał. Strike sądzi, że nadawcą mógł być ktoś z jego przeszłości. Typuje trzech podejrzanych i zaczyna ich szukać. Każdy z nich ma żal do Strike’a za coś, co wydarzyło się dawno temu. Czy to któryś z nich? Strike nie chce, by Robin angażowała się w nową sprawę, ponieważ boi się o jej bezpieczeństwo. Jednak kobieta nie daje za wygraną i bierze sprawy w swoje ręce. • Żniwa zła Roberta Galbraitha, a właściwie J.K. Rowling, to trzeci tom cyklu o detektywie Cormoranie Strike’u. Były wojskowy, syn gwiazdy muzyki i supergroupie musi stawić czoła swojej przeszłości. • Narrator pokazuje trzech bohaterów – Strike’a, Robin i psychopatę, który wysłał detektywom fragment ciała kobiety. Ten ostatni jest szczególnie interesującą postacią – poznajemy jego psychikę, sposób myślenia i pragnienia. Jego zachowanie motywowane jest chęcią zemsty. Poza tym mężczyzna czerpie przyjemność z zadawania kobietom cierpienia. Tym razem jego celem jest Robin. Mężczyzna uważa, że raniąc ją, zemści się na Strike’u. • Ważna w powieści jest społeczność ludzi, którzy pragną pozbyć się jakiegoś fragmentu swojego ciała. To na tej podstawie podejrzenia padają na Cormorana. Nastolatka pisała do detektywa z prośbą o pomoc w ucięciu nogi i była przekonana, że swoją Strike również odrąbał własnoręcznie. Motywy ludzi zgromadzonych wokół forum, na którym udzielała się denatka, są pokręcone i dziwne. To kolejne ze środowisk, które scha­rakt­eryz­ował­a w swoim cyklu Rowling. Przy okazji nie zapomniała o tym, że różne postacie mają różne style mówienia, co wzbogaca tekst i urozmaica go. • Podobnie jak w poprzednich tomach autorka nie zapomniała o życiu prywatnym bohaterów. Możemy czytać o przygotowaniach Robin do ślubu i nowym związku Cormorana. Dowiadujemy się też pewnych ważnych rzeczy z przeszłości obojga, co rzuca światło na niektóre kwestie ich obecnego życia. • Fabuła nie jest naszpikowana akcją i nie gna na złamanie karku. Nie jest to jednak minus. Mamy do czynienia z powieścią dete­ktyw­isty­czną­, dlatego przesłuchania i sprawdzanie tropów zajmuje tu najwięcej miejsca. Nie ma widowiskowych pościgów i bójek, chociaż zdarzają się zwroty akcji. Dopiero pod koniec narracja nabiera tempa i nie można się od niej oderwać. • Książkę czyta się dość wolno. Nie można przez nią przebrnąć w ciągu jednego wieczora. Jest ciekawa i wciągająca, jednak należy się skupić podczas lektury, by wraz z bohaterami móc rozwiązywać zagadkę odciętej nogi i napadów na bezbronne kobiety. • Uważam, że to udany powrót Cormorana Strike’a i jego partnerki Robin. Książka jest dobra, pokazuje blaski i cienie pracy detektywa oraz prywatne życie głównych bohaterów. Warto przeczytać, nawet jeśli nie znacie poprzednich części.
    +2 wyrafinowana
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo