• Lekka i przyjemna lektura. Czytałam ją ze wzgledu na cykl "Kwiat paproci" który bardzo mi się podobał. • Ksiażka opowiada dalsze losy rodzeństwa Lipowskich. Mama zatrudnia nianie,Panią Srogą, ale czy to na pewno dobry pomysł? :)
  • Mama rodzeństwa Lipowskich wpada na pomysł zatrudnienia niani do opieki nad dwiema najmłodszymi pociechami – Tosią i Dąbrówką. Starsza z dwójki postanawia odpędzić potencjalne nianie, bo nie chce, by ktoś jej rozkazywał – w końcu nie jest już dzieckiem, ma prawie dziewięć lat. Jedna z kobiet nie daje się podejść dziewczynce, a zdesperowana mama bardzo chce ją zatrudnić. Pani Sroga nie podoba się Tosi, ale nikt nie wierzy dziewczynce, która ma tendencję do kłamania. • Tajemnica Dąbrówki to drugi tom serii dla dzieci autorstwa Katarzyny Bereniki Miszczuk. Cykl nosi nazwę Klub Kwiatu Paproci, a w tym tomie dowiadujemy się, skąd się ona wzięła. Trzecioosobowy narrator śledzi wydarzenia wokół Tosi, która w tym tomie jest główną bohaterką powieści. Na wstępie książki otrzymujmy też krótką notkę od autorki, która opowiada o świecie przedstawionym w powieści. Akcja przenosi nas do alternatywnej rzeczywistości, w której Polska nie przyjęła chrztu, a wierzenia w słowiańskich bogów nie są niczym niezwykłym. Oprócz lekarzy pojawiają się szeptuchy, a na porządku dziennym są demony, które nie zawsze mają przyjazne zamiary. • Fabuła skupia się wokół jednego głównego wątku, nie ma tu zbyt wiele rozwiniętych drugoplanowych wydarzeń. Z jednej strony możemy dzięki temu śledzić historię niani, a z drugiej młodzi czytelnicy nie są rozporoszeni. Nie znaczy to jednak, że to prosta, jednowątkowa opowieść. Poza wątkiem niani są też inne, ale nie są one tak ważne – na przykład dostajemy scenę, w której Tosia wpada w kłopoty, a to ciekawie pokazuje jej charakter. • W powieści nie brakuje elementów, które potrafią wywołać gęsią skórkę. Nie zabrakło stworzeń z mitologii słowiańskiej i elementów tego świata, który nie jest budowany jedynie jako tło, lecz ma znaczenie w akcji – na przykład pojawia się błędny ognik, który sprowadza kłopoty na Tosię. Dodajmy do tego całkiem przyziemne problemy – na przykład chorobę ciotki Mirki czy kłótnie rodzeństwa – a otrzymamy powieść dla młodego czytelnika, w której nie tylko dowie się o dawnych wierzeniach, lecz także odnajdzie całkiem uniwersalne i prawdopodobne wydarzenia. • Tosia jako bohaterka to… dziecko. Złości się, że musi być pod opieką niani, uważa się za doroślejszą, ale nie słucha się mamy i bywa krnąbrna – jak w przypadku historii z błędnym ognikiem. Kombinuje i lubi denerwować starszą siostrę, jest też znana z kłamania. Nie do końca lubiłam tę postać, ale podoba mi się zmiana, jak w niej zaszła w tej części. • Lektorką audiobooka jest Jagoda Małyszek. Jej barwa jest słodka, dziewczęca i pasuje do tego nagrania. W dialogach postacie czasem brzmiały dość podobnie, ale nie czułam się z tego powodu zagubiona. Jej interpretacja tekstu była całkiem dobra. • Tajemnica Dąbrówki to ciekawa powieść, ale warto zabrać się za lekturę lub odsłuchanie, mając za sobą poprzedni tom. Autorka stara się, by czytelnik miał wprowadzenie w historię, ale lepiej poznamy postacie i sytuację rodzinną, czytając książki po kolei. Jeśli chodzi o tytułowy sekret, to domyśliłam się jego rozwiązania. Znając odrobinę słowiańską mitologię, można podejrzewać, jak sprawa się rozwiąże. Wierzę jednak, że nie dla wszystkich będzie to oczywiste, więc rozwiązanie może okazać się zaskoczeniem.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo