• Jak dla mnie tak nużące zwroty akcji,że pomimo przedłużenia książki nie dałam rady jej przeczytać.
  • To moje pierwsze spotkanie z twórczością hiszpańskiej pisarki Julii Navarro, które zaliczam do bardzo udanych. Nawet nie sądziłam i nie przypuszczałam, że tak mi się bardzo spodoba, bo to nie jest gatunek po który zazwyczaj sięgam i nie żałuję, że zamiast przeczytać kolejnego kryminału czy powieści grozy, sięgnęłam po tę właśnie powieść, powieść historyczno - obyczajową z wątkami szpiegowskimi. • Powieść ta osnuta jest burzliwymi losami głównej bohaterki Amelii Garayoi, które poznajemy od jej wczesnej młodości,które przypadają na lata 30-te XX wieku. • Akcja powieści rozgrywa się na tle najważniejszych wydarzeń historycznych XX wieku - hiszpańskiej wojny domowej po zimna wojnę zakończonej zburzeniem muru berlińskiego, które w dramatyczny sposób wyznaczają ścieżki życiowe bohaterów, a nawet rządzą ich losami nie pozostawiając im możliwości żadnego wyboru. • Julia Navarro w swojej powieści wykreowała portret kobiety niezwykłej, odważnej i pełnej podziwu, która mimo wielu przejść i przeciwności losu nie dała się złamać, a co najważniejsze była gotowa do największych poświęceń. • Powieść ta jest rewelacyjna. Czytałam ją z wielkim zainteresowaniem i przyjemnością. Z zapartym tchem śledziłam losy Amelii, które przyznam się bez bicia wciągnęły mnie bez reszty. Zakończenie wręcz zaskakujące, a gdy przeczytałam już ostatnią stronę tej niesamowitej powieści poczułam pustkę i smutek, że to już koniec.Jak najbardziej polecam.
  • Polecam bardzo.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo