• Może to nie jest książka wydokich lotów ale bawiłam się nią wyśmienicie. Co to za książka – „Koniec świata” Izabelli Frączyk. Opowiada perypetie Marylki, singielki tuż przed trzydziestką. Pracuje w agencji reklamowej, właśnie kupiła wymarzony dom, opiekuje się bratankiem, bo jego ojciec a brat Marylki uległ wypadkowi i jest w szpitalu i – jak większość kobiet – marzy o miłości. Ale wpada jej w oko współpracownik Marcel. Spędza z nim weekend w Sopocie. Później dowiaduje się o zakładzie, rzuca pracę i przenosi się do Szwajcarii aby tam pracować w firmie pana Krzysztofa. Na początku niemile zaskoczona, później przekonuje się do pracodawcy. Musi jednak wybrać – czy wrócić do Marcela, czy wiązać swoją przyszłość z Krzysztofem. W dodatku los szykuje dla niej jeszcze jedną niespodzankę. Bardzo zabawna, wzruszająca, miła lekturka dla wszystkich, którzy chcą się odstresować. Polecam.
    +2 trafna
  • Lekka , przyjemna książka o problemach singielki pracującej w agencji reklamowej. Można się przy tej książce zrelaksować, miło spędzić czas, a książka kończy się dobrze.
  • Izabella Frączyk - KONIEC ŚWIATA • Miał być koniec z całym kataklizmem zdarzeń, ale go ....nie było! • I bardzo dobrze, bo bohaterka powieści, taki współczesny Kopciuszek, odnajduje swe szczęście, choć droga do niego nie była zbyt łatwa. • Jak zawsze autorka potrafi rozbawić, a i wzruszyć. Taka lekka lektura do szybkiego poczytania. Zachęcam.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo