• „Jedyna z archipelagu” to poruszająca historia o rodzinnych relacjach, w których Nora Bridge – felietonistka i prezenterka radiowa, odnosząca sukcesy, ciesząca się pieniędzmi i sławą – w życiu osobistym ponosi porażkę, którą skrzętnie ukrywa przed światem. Brzemię jakie dźwiga wiąże się z tym, że kilka lat wcześniej odeszła od męża i dzieci, w konsekwencji czego młodsza córka nie potrafi wybaczyć jej porzucenia, nienawidzi jej i wini za osobiste nieszczęścia. Pewnego dnia Nora staje się bohaterką głośnego skandalu, a córka znajduje okazję, aby się na niej zemścić. Otrzymuje propozycję napisania książki, w której chce ujawnić światu całą ciemną stronę swojej matki, dotychczas ubóstwianej przez wszystkich i uznawanej za ikonę przyzwoitości. • Czy głównej bohaterce “Jedynej z archipelagu” uda się naprawić relacje z córkami? Jakie tajemnice ukrywa Nora i co było prawdziwą przyczyną jej odejścia od męża? Po odpowiedzi na te i inne pytania zapraszamy lektury, niezwykle ciekawej i pełnej głębokich emocji. • ~EF
  • słabsza ksiązka tej autorki, miejscami... nudnawa i cukierkowa
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo