• Opowieść, która jest puchata jak kłębek włóczki, pachnąca jak rogaliki z marmoladą i urocza jak najukochańsza babcia ❤️ • 👵 • Wojtek, główny bohater opowieści właśnie rozpoczyna wakacje po trzeciej klasie- tym samym wkracza niemalże w dorosłość. Liczył na wspólny wyjazd z rodzicami, jednak z powodu pracy obojga jego plany nie mają szansy na realizację. Ze złości rzucił więc swoim pluszowym jamnikiem i...połamał jego guzikowy nos. I od tego wszystko się zaczyna 🙂 • 👵 • Wojtek udaje się do pobliskiej pasmanterii aby kupić nowy nos dla Bolka. Jednak zamiast niego zdobywa coś innego...trzy, przyszywane babcie: Różę, Malwinę i Marię. Spędzając czas z trzema uroczymi staruszkami spędza czas bez nudy, każdego dnia przybiegając do pasmanterii i zajadając pyszności babci Róży. Również rodzice Wojtka szybko przekonują się do uroczych staruszek 🙂 • 👵 • Książka opowiada o bardzo dobrze znanej dzieciom sytuacji, kiedy pracujący rodzice nie mają tyle czasu, ile by chcieli. Pokazuje też jak przyjemnie można spędzić czas na zwyczajnych czynnościach oraz, że umiejętność przyszycia guzika potrafi bardzo ułatwić życie 😉 • Sięgnijcie po nią koniecznie 🙂
    +2 wyrafinowana
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo