• Napisze tak: klasyczna napisana trochę archaicznym językiem ramota ale nadal wciąga i ma w sobie to coś! Wciąga i pochłania choć na krótko bo stron niewiele. Gorąco polecam 4+. Ps. Film na podstawie powieści też ma pewnego rodzaju magnetyzm.
  • Napisana w 1967 roku powieść stała się inspiracją do zrealizowania kilkanaście lat później doskonałego filmu „Blade Runner” („Łowca androidów”). Reżyseria – Riddley Scott. Fenomenalnie dopasowana muzyka Vangelisa. Harrison Ford w roli głównej, prócz niego między innymi Rutger Hauer. • Wracając do powieści – to mieszanina filozofii, romantyzmu, okrucieństwa, włożona do atrakcyjnego opakowania, bo to przecież futurystyczny thriller. • Rick Deckard zajmuje się likwidacją maszyn niemal doskonale imitujących żywych ludzi. Maszyny te wykonały już swoje zadanie przy kolonizacji Marsa i nie mają prawa znaleźć się na Ziemi. Ale nieoczekiwanie mają wielką wolę życia i przetrwania, co jednak nie będzie przy tym akurat zleceniu największą przeszkodą. • Czuć wyraźnie, że Philip K. Dick chciał nam opowiedzieć o swoich przemyśleniach i dzięki talentowi zrobił to bez przynudzania i dawania swoich odpowiedzi na wiele pytań. Pozostawił to czytelnikowi. • Tę powieść warto zaliczyć, do niej się wraca. Podobnie jak do filmu; obejrzałem go kilkanaście razy i wciąż jestem pod wrażeniem. • Porównanie kulinarne? Kruche vol-au-vent z gorącym wnętrzem z delikatnego mięsa – niebo dla smakoszy. • Polecam o każdej porze roku.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo