• Na parkingu, obok samochodu młodej policjantki Lacey Flint umiera na jej rękach strasznie poraniona kobieta. Lacey zostaje przewieziona na przesłuchanie, a później włączona do zespołu prowadzących śledztwo w tej sprawie. • Policjantka dostaje list naśladujący korespondencję Kuby Rozpruwacza jakie wysyłał do Scotland Yardu, a list przypomina jej coś, co jak myślała już dawno zostawiła za sobą w przeszłości. • Kolejne popełniane zabójstwa, są wierną repliką zbrodni popełnianych w XIX wieku przez Mordercę z Whitechapel. • Sharon Bolton stworzyła niesamowicie klimatyczną, pełną zwrotów akcji i kompletnie nieprzewidywalną opowieść o młodej, niedoświadczonej policjantce, zafascynowanej seryjnymi mordercami oraz pełnym napięcia pościgiem za mordercą wzorującym się na Kubie Rozpruwaczu i próbą powstrzymania go od popełnienia kolejnej krwawej zbrodni. • To powieść w której brakuje monotonii i nudy, przez cały czas trzymając czytelnia w napięciu. To jedna z tych książek, w czasie których autorka co krok wyprowadzała mnie w pole. Za każdym razem, gdy wydawało mi się że już wiem kto, co i jak, na kolejnej stronie uświadamiałam sobie, jak bardzo się myliłam. Autorka stopniowo buduje napięcie by zakończyć powieść rozwiązaniem, którego nie można w żaden sposób przewidzieć. • Najjaśniejszą gwiazdą powieści i jej siłą napędową jest główna bohaterka. Postać Lacey jest świetnie rozwinięta i dopracowana. Nie jest odważna, a nieśmiałą i skryta. Ma mnóstwo wad, popełnia wiele błędów i ma trupa w szafie, w postaci tajemnicy jaką ukrywa przed światem, a która stopniowo zostaje ujawniana wraz z rozwojem historii. W moich oczach, właśnie takie postacie są o wiele bardziej realistyczne i znacznie bardziej interesujące. • Marta Ciulis- Pyznar
  • Zaskakująca. Od początku trzymająca w napięciu. Oryginalna forma narracji
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo