• Ciag dalszy wydarzeń z Prędkości ucieczki. Staszek i Maria zostają zdemaskowani i muszą uciekać. Chcą się przedostać na Zachód. W tym czasie Bronek i jego oddział też muszą zniknąć po nieudanym odbiciu jednego z oficerów. Trzyma w napięciu.
  • Tytuł: "Parabellum. Horyzont zdarzeń" • Autor: Remigiusz Mróz • Seria: Parabellum • Wydawnictwo: Erica • Data wydania: 27 marca 2014 • Liczba stron: 312 • ISBN: 9788364185205 • Remigiusz Mróz jest absolwentem Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie oraz doktorantem na tejże udzielni. W jego dorobku literackim znajduje się sześć książek, z których każda została doceniona przez czytelników i recenzentów. Tworzy prozę różnych gatunków. Pod koniec wakacji ukaże się jego siódma powieść, która otworzy nowy cykl. Podczas festiwalu w Ząbkowicach Śląskich dostał nagrodę za najlepszą książkę kryminalną – chodzi oczywiście o powieść "Kasacja". • Drugi tom kultowej serii Parabellum. • "Jest wojna, musimy robić wszystko, żeby przeżyć". • • Znów dostajemy dużą dawkę lekkiego języka, bardzo dobrze wykreowanych bohaterów i tajemniczości. Krótko mówiąc: świetny utwór, który utwierdza w przekonaniu, że współcześni autorzy również konstruują przemyślane powieści, a nie gnioty, od których aż roi się w księgarniach. • Dalszy ciąg tułaczki Marii i Staszka do Francji. Zostali oni zdemaskowani, przez co muszą bardziej uważać na to z kim rozmawiają, gdyż nie mają możliwości powołania się na fałszywe dokumenty. Leitner rusza w pogoń nie dlatego, że chce ich tylko ująć, ale również pokazać swój honor. Podkomendni Obelta, który trafił do obozu jenieckiego, starają dostać się do Baranowicz. Czy spotkają ludzi, którzy ich nie wydadzą? Czy osiągną wyznaczone cele? • Christian Leitner ukazuje nam, że niektórzy Niemcy, którzy żyli w czasach II wojny światowej nie są pozbawionymi skrupułów istotami, które za wszelką cenę chcą zabić podludzi. Autor dał nam bohatera, jakiego pragniemy, czyli twardego mężczyznę o trochę miękkim sercu. Maria i Staszek to narzeczeni, którzy swoją miłość wystawili na ciężką próbę. Oboje mają dystans do siebie oraz duże poczucie humoru, które ujawnia się również w najn­iebe­zpie­czni­ejszych chwilach. Według mnie są najs­ympa­tycz­niej­szymi bohaterami książki. Ważną postacią jest także Bronek, brat Stanisława. Kontrast pomiędzy tymi osobami jest bardzo ciekawy, bo byli wychowywani przez te same osoby, które wpajały im te same rzeczy, jednak często zachowują się bardzo odmiennie. • Po skończeniu czytania pojawiło się pytanie: Co będzie dalej? Znienawidziłem, a zarazem poczułem duży respekt do autora, bo skończył książkę w najlepszym i najgorszym momencie. Gwarantuję Wam smętne miny po lekturze. Powieść bardzo mi się spodobała. Głównie ze względu na bohaterów oraz prosty język. Z niec­ierp­liwo­ścią­ czekam na trzeci tom. Powiem Wam coś w tajemnicy: Jak nie przeczytacie choć jednej książki tego autora, Anita z Book Reviews puści na Was focha.
  • Powieść czytałem z ogromnym zainteresowaniem. Gdy miałem wolną chwilę to wracałem do niej, aby móc jak najszybciej dowiedzieć się jak potoczą się dalsze losy bohaterów. Strasznie mnie wciągnęła. Remigiusz Mróz stworzył świetną historię. • Książka godna polecenia. Czekam na III tom.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo