• Jak nas informuje podtytuł – są to rzeczywiście 102 wierszyki. Rymowane zabawy uczące dzieci, gdzie jest oko, nos, ucho, głowa, ręka prawa, lewa itp. • Wierszyki są wesołe, krótkie i łatwe do zapamiętania. Pod każdym podany jest przykładowy instruktaż, opis ruchów i gestów – do wykorzystania w czasie zabawy z dziećmi. Oczywiście można je wykonywać po swojemu – co komu pasuje i jak nas poniesie inwencja w czasie zabawy. • Najwyraźniej zbiorek jest przeznaczony dla dzieci w wieku przedszkolnym, ale ja najprostsze wierszyki już z powodzeniem zastosowałam w zabawie z rocznym synkiem. • Bardzo fajna pomoc nie tylko dla przedszkolanek, ale też i dla rodziców. Warto skorzystać.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo