• Jeżeli lubicie romanse, jednak macie dość banalnych historii rodem z Greya zajrzycie do te książki. I przede wszystkim chociaż trochę wierzycie w moce nadprzyrodzone. Widzenie aury drugiej osoby, czucie drugie osoby czy też wiara w moc pełni księżyca. Podobno kamień księżycowy jest przeznaczony kobietom a ładuje się jej podczas pełni księżyca. W książce nie ma kamienia, jest jednak woda księżycowa. • Możecie się przerazić jej objętością ( i owszem momentami jest przydługawa a opisy są nic nie znaczące) jednak ja przeczytałam ją w 3 wieczory. • Historia 30letniej Natalii przemówiła do mnie (może dlatego, że sama ma 30stke?) To nie jest typowy romans, Natalia ma narzeczonego, ma pracę i teoretycznie ma wszystko co jest potrzebne w stabilnym dorosłym życiu. Jest jednak ale... • Jej wewnętrzny głos wciąż podpowiada jej, że to nie wszystko. Że czasem warto się odważyć. (Podobno kto nie ryzykuje, ten nie pije szampana i może rzeczywiście tak jest??) • Przypadkiem poznaje Filipa, który widzi aurę człowieka. Natalia i Filip czują że między nimi emanuje chemia miłości. Miłości pełnej i wzruszającej. Jednak czy dadzą sobie szansę? Czy Natalia odważy się na ten krok? • Jest jeszcze cudowna babcia i jej domek nad morzem. Morzem, które coraz bardziej przyciąga Natalię. Również Filip nie jest obojętny na urok wody. • Mnie sama historia wciągnęła i jestem nią zachwycona. • Zaraz po książce "Sekretna mowa kamieni" Chiary Parentii jest na drugim miejscu. • Historia ma coś w sobie i ja w tej historii zdecydowanie przepadłam.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo