• Giacomo Casanova to jeden z najbardziej znanych na świecie uwodzicieli. Już jako bardzo młody mężczyzna spędził noc z dwiema kobietami, tracąc dziewictwo i je również pozbawiając cnoty. Mimo kochliwości nie był stały w uczuciach, pragnął ciągle nowości, a zdobywanie kolejnych kobiet było dla niego najlepszą rozrywką. Okazuje się jednak, że Casanova nie tylko doskonale radził sobie z płcią przeciwną, lecz także świetnie pisał, był podróżnikiem i nie tylko. • Bujne życie znanego awanturnika i kochanka wciąż rozpala wyobraźnię twórców – pisarzy, filmowców. Nie dziwi zatem, że na rynku ukazała się książka biograficzna na temat Giacoma – Casanova. W świecie uwodziciela autorstwa Laurence’a Bergreena. Dzieło powstało w oparciu o pamiętniki samego Casanovy, pojawia się w nim wiele cytatów właśnie z tych zapisków. • Książka opowiada o życiu Casanovy od najmłodszych lat, nakreśla relacje rodzinne, miejsca, w których był, społeczeństwo, w jakim przyszło mu żyć. Poznajemy lepiej jego rodzinę, ale głównie jego samego, nie tylko pod względem podbojów miłosnych, ale charakteru, usposobienia, podejścia do życia. Autor stara się jak najlepiej oddać postać Casanovy, nie tylko opisując jego romanse, ale przede wszystkim skupiając się na jego charakterze i zachowaniach. • Głównym wątkiem jest jednak wątek miłosny. Nie można zaprzeczyć temu, że Casanova miał wiele kobiet, był kochliwy i za punkt honoru brał sobie uwiedzenie niektórych z dam. Z książki dowiadujemy się nie tylko o tym, jak radził sobie w sypialni sławny kochanek, lecz także pokazuje się nam nieraz obraz upokorzonego, chorego, zdradzonego i oszukanego, a niekiedy nawet zmęczonego romansami mężczyzny. To intrygujące, bo mało się mówi o tej strefie jego życia, a przecież liczne podboje równały się też ciągłym nastrojom, podchodom, a także chorobom. • Dodatkowo autor bardzo dobrze nakreśla portret ówczesnej Europy. Poznajemy poszczególne kraje dzięki licznym podróżom Casanovy. Przez to mamy wgląd w obyczaje poszczególnych państw, społeczeństwo, które w nich żyło. Pojawia się też kilka „nowinek”, plotek i informacji zupełnie niezwiązanych z głównym bohaterem książki. Autor bardzo wnikliwie stara się przybliżyć czytelnikowi czasy, w których pisze. • Ciekawy jest też wątek polski w książce. Czasem wspomina się o naszej ojczyźnie mimochodem, podając informacje dotyczące jakiegoś wydarzenia czy osoby. Potem jednak autor przenosi czytelnika do Polski, gdzie Casanova również trafił. • Z książki wynieść można obraz sławnego kochanka i awanturnika, który doprawiony zostaje też rozczarowaniami, chorobami i naprawdę wysokim ego bohatera. Świetnie pokazuje się tu postać Casanovy, ale też odkrywa się przed czytelnikiem nowe aspekty jego osobowości i życia. To lektura, którą czyta się błyskawicznie i z zainteresowaniem. Wciągająca, pełna pikanterii. Jeśli lubicie biografie niebanalnych postaci, zachęcam do sięgnięcia po tę książkę.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo