• Książka pokazujaca realia życia w krajach arabskich. Odbiegajaca od poprzednich tamów i zarazem mniej wciagajaca. Jednak opowieśc przepleciona jest wątkami związanymi z poprzednimi tomami więc warto ja przeczytać.
  • Nie mogłam sobie odmówić przeczytania Arabskiej księżniczki.. po pierwsze dlatego abym mogła mówić że zaliczyłam całą sagę, a po drugie byłam bardzo zaciekawiona po przeczytaniu Arabskiej krwi, co też będzie się dalej działo z bohaterami. • Mocno się rozczarowałam. • Książka jakby napisana na siłę, cały czas wieje nudą.. jedynie kilka ostatnich stron to jakaś większa akcja. Nie można powiedzieć że książka dobrze się kończy; autorka zostawia sobie furtkę do ewentualnego napisania kolejnej części.. • Niestety nie polecam.
  • Najsłabsza z 4 części, miejscami nudnawa.
  • Najsłabsza z 4 wydanych części
  • Momentami nudnawa, momentami mocno erotyczna. Ciekawie i realistycznie przedstawia życie w Arabii Saudyjskiej.
  • Kontynuacja bestsellerowych powieści Tanyi Valko: „Arabska żona”, „Arabska córka” i „Arabska krew”. • „Arabska księżniczka” to powieść zgłębiająca tajniki ludzkiej natury, uwarunkowane muzułmańskim prawem szarijatu, to wstrząsający opis przemocy, mordów i gwałtów, ale też książka ukazująca prawdziwe życie w arabskim kraju. • Autorka opisuje dalsze koleje życia Doroty – Polki, która w młodości poślubiła Libijczyka, oraz jej dorosłej córki, która sama staje się matką Nadii. Tym razem ich dzieje łączą się z zawikłanymi losami saudyjskiej księżniczki Lamii. Kraj arabski zostaje przedstawiony nie tylko oczami Europejek, ale również rodowitych mieszkanek. Książka ukazuje próby emancypacji arabskich kobiet i znalezienia przez nie miejsca dla siebie w kraju mężczyzn. Tanya Valko opisuje okrucieństwo, pasje i uczucia oraz podłoże psychologiczne ludzkich czynów. • Czy Dorota i Marysia są szczęśliwe w Arabii Saudyjskiej? Czy mają możliwość spełnienia się? Jak przeszłość wpływa na ich codzienne życie? Czy mała Nadia jest kochanym dzieckiem? Dlaczego opływająca w bogactwo księżniczka postępuje tak, a nie inaczej? Odpowiedzi na te i wiele innych pytań można odnaleźć na kartach powieści „Arabska księżniczka”. • Tanya Valko to pseudonim absolwentki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Była nauczycielką w Szkole Polskiej w Libii, następnie długoletnią asystentką Ambasadorów RP. Przez pięć lat mieszkała w Arabii Saudyjskiej, a obecnie w Indonezji. • Jest autorką książek o Libii: „Libia od kuchni”, „Życie codzienne w Trypolisie” oraz „Sahara – ocean ciszy”. Jej zainteresowania zdrowym stylem życia zaowocowały książkami „Dość odchudzania – czas na dietę” i „Nowoczesna książka kucharska”. • W 2010 r. ukazał się jej debiut powieściowy „Arabska żona”, który okazał się bestsellerem oraz początkiem arabskiej sagi. „Arabska córka”, „Arabska krew” i „Arabska księżniczka” to kontynuacja tej powieści.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo