• Dobra choć wątek singapurski trochę nudnawy
  • Wciągająca, niep­rzew­idyw­alna­, ciekawa
  • "... – Badał cię ktoś kiedyś psychiatrycznie? • – Wielu próbowało, nikt nie przeżył." • Remigiusz Mróz – pisarz, którego dzieła zostały uznane przez recenzentów. Nie ogranicza się do jednego gatunku, napisał: powieści historyczne, kryminał prawniczy oraz książkę science fiction. Ukończył z wyróżnieniem Akademię Leona Koźmińskiego w Warszawie, gdzie uzyskał stopień naukowy doktora nauk prawnych.* • Książka została napisana prostym i lekkim językiem. Autor umiejętnie dozuje napięcie powodując, że czytelnik nie może doczekać się, co stanie się bohaterom. Nie zgodzę się, że "Wieża milczenia" została napisana w amerykańskim stylu, gdyż wychodzi poza schemat, w który tamte często podążają. Wartka akcja, świetnie wykreowani bohaterowie i przemyślana fabuła są zalążkiem tego, co czeka Was w tym utworze. Prześwietne było to, że zostajemy przenoszeni z miejsca na miejsce, poznając coraz to mroczniejsze osoby. Nie zabraknie momentów, w których pojawi się uśmiech na naszej twarzy. No, a morderca to już majstersztyk. • Młoda kobieta ginie na osnutych mrokiem ulicach Lansing w stanie Michigan. Niezwykle skrupulatny zabójca nie pozostawia po sobie żadnych śladów. Detektyw Evelyn Thomsen oraz Scott Winton, osobliwy wykładowca wyrzucony z Yale, prowadzą równoległe śledztwa, lecz nie udaje im się ustalić żadnego motywu zbrodni. Gdy seryjny morderca odbiera życie kolejnym osobom, dobierając ofiary wedle jedynie sobie znanego klucza i wykorzystując cały arsenał narzędzi, nikt nie może trafić na jego trop. Kiedy cały kraj ogarnia panika, Scott Winton odkrywa poszlakę, która prowadzi na drugi koniec świata i pozwala powiązać ze sobą wszystkie morderstwa.** • Bohaterowie, jak wcześniej wspomniałem, są świetnie wykreowani. Nie znajdziemy tu papierowych postaci, o których na początku się wszystkiego dowiadujemy i, którzy nie są w stanie nas zaskoczyć. • Evelyn Thomsen – inteligentna, skrupulatna i charyzmatyczna. Bije od niej pozytywna energia, która od razu wywołuje uśmiech. Niez­aprz­ecza­lnie­ jest moją ulubioną bohaterką. Scott Winton – niep­rzew­idyw­alny­, szczery i humorystyczny. Jest bardzo mądry i oczytany. Zna się na historii oraz różnych religiach. Jest drugim najs­ympa­tycz­niej­szym bohaterem utworu. • "... – Trochę czytam. Polega to na składaniu liter w słowa, a potem w zdania. Wymaga to pewnej zdolności percepcji, ale myślę, że dałbyś radę." • • "Wieżę milczenia" polecam z całego serca. Mnie się bardzo spodobało to, że ciągle się coś dzieje. Nie ma chwili wytchnienia. Książkę uważam za bardzo udany debiut. Utwór tanio można kupić w księgarni Tania Książka. • biografia powstała w oparciu o informacje z Wikipedii • ** opis pochodzi z okładki książki. • Tytuł: "Wieża milczenia" • Autor: Remigiusz Mróz • Wydawnictwo: Damidos • Projekt okładki: Marek. J. Piwko {mjp} • Zdjęcie na okładce: iStockphoto / Arman Zhenikeyev / Stefano Sala • Korekta: Urszula Bańcerek • Data wydania: marzec 2013 (data przybliżona) • Liczba stron: 368 • Oprawa: miękka • ISBN: 978-83-7855-027-3
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo