• Absolutnie FENOMENALNE ukazanie realiów życia na angielskim dworze w okresie panowanie jego bodaj najsłynniejszego władcy, Henryka VIII Tudora. Autorka dotarła do przeogromnej i różnorakiej liczby źródeł, przede wszystkim tych z omawianej epoki. • Poczynając od tego, jak obchodzono w tamtym okresie chrzciny, pogrzeby i śluby przez dokładne opisy strojów, dań, królewskich posiadłości etc. mamy tu dokładne przeanalizowanie i zaprezentowanie słynnych wydarzeń historycznych (takich jak "Pole Złotogłowia" czy procesy i śmierć królewskich małżonek. • Ta książka pokazuje, że często od fikcji autora znacznie bardziej ciekawa jest historia prawdziwa, która faktycznie miała miejsce. • Na pewno dla osób, którym historia nie jest miła lektura nie będzie sprawiała takiej frajdy (sporo dat, nazwisk itd.), ale cała reszta dosłownie rozpłynie się podczas czytania. • Polecam razy milion! Książka dostaje ode mnie maksymalną ilość gwiazdek za trud, jaki autorka musiała włożyć w jej stworzenie, jak i za wspaniałe zainteresowanie tematem.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo