• "Lato nad morzem" to powieść idealna na wakacyjne wieczory. Katie Fforde opowiada nam historię pełną wzruszeń, smutku ale i przepełnioną wydarzeniami z prawdziwego życia. • W tej książce poznajemy Emily, jest położną, która uważa, że porody domowe to najlepsze co można zrobić dla rodzącego się dziecka, ale i dla przyszłej mamy. Głosi swoje teorie z ogromnym przekonaniem i wiarą w swoje czyny. Jednak spotyka na swojej drodze sceptycznie nastawionych lekarzy, którzy uważają, że naraża ona życie i zdrowie dzieci i ich rodzicielek. Po mocnej wymianie zdań z jednym z lekarzy, ma ochotę odpocząć od swojego życia. Marzą jej się wakacje, na których oczyściłaby swój umysł oraz naładowała baterie na przyszłe miesiące. Dlatego, kiedy jak grom z jasnego nieba otrzymuje propozycję pracy na kuchni w parowcu turystycznym swojej przyjaciółki Rebecci, bez wahania postanawia przyjąć propozycję. To właśnie ten wyjazd zmieni życie naszej bohaterki o sto osiemdziesiąt stopni. Alasdair, to właśnie ten mężczyzna wywróci jej życie do góry nogami. Książka idealnie pokazuje, że na miłość nie można czekać, przychodzi ona niespodziewana i zdecydowanie nieoczekiwana. Wtedy, kiedy jej najbardziej nie chcemy, okazuje się, że czeka tuż za rogiem. Autorka w cudowny sposób wykreowała swoje postacie, które pomimo tego, że wydawać by się mogły zbytnio monotematyczne (większość to lekarze lub położnicy), to jednak każdy z nich ma w sobie coś co dodaje charakteru tej powieści. Cud narodzin, zbudowany klimat i rodząca się miłość pomiędzy dwojgiem ludzi, to coś co dotyczy praktycznie każdego z nas. To sprawia, że książka ta jest tak mocno realistyczna oraz poruszająca bliskie nam tematy. Myślę, że każdy z Was odnajdzie w tej książce cząstkę siebie. Pomimo tego, że w pierwszych stronach powieść nie wciąga tak jakbym tego oczekiwała, całość oceniam bardzo pozytywnie. Jest to ciepła opowieść o życiu, o odwadze do wprowadzania zmian i wyjściu z rutyny życia codziennego ale i o zdecydowanym dążeniu do tego czego się pragnie. Autorka daje nam również do myślenia nad tym, że nie powinniśmy się łatwo poddawać wtedy, kiedy walczymy o czyjeś uczucia. Alasdair walczył do ostatniej chwili, co wyszło mu na dobre! • Jeśli masz ochotę na dobrą powieść obyczajową, która przeniesie Cię w całkiem oryginalny świat to ta książka jest dla Ciebie. Ta lektura sprawi, że inaczej spojrzysz na niektóre aspekty życia.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo