• „Poprzedzone wojen dwudziestu latami • Przybędą smoczęta. • Gdy kraina przesiąknie krwią i łzami, • Przybędą smoczęta.” • O autorze*: • Tui T. Sutherland jest autorką książek dla dzieci. Pisuje również jako Heather Williams i Tamara Summers oraz jako jedna z czterech autorek tworzących pod zbiorowym pseudonimem Erin Hunter. Mieszkała w Paragwaju, Stanach Zjednoczonych i na Dominikanie; obecnie z mężem i psem Sunshine mieszka w Bostonie (USA). • W 2008 w Polsce wyszedł pierwszy tom cyklu Sutherland "Awatarzy", zatytułowany "A więc tak to się kończy". • Łupek dorastał z przyjaciółmi pod górą. Zostali wychowani w tajemnicy przez Szpony Pokoju, aby wypełnić tajemniczą przepowiednię. Piątce małych smocząt pisane jest zakończyć wojnę, która rozszalała się między plemionami zamieszkującymi Pyrrię. Niestety, nikt nie wie, w jaki sposób mają tego dokonać. • Nie każde smoczę marzy o wielkim przeznaczeniu. Kiedy jednemu z piątki grozi nieb­ezpi­ecze­ństw­o, Łupek i jego przyjaciele postanawiają uciec. Może zdołają odzyskać wolność i zarazem zakończyć wojnę… A może wręcz przeciwnie: zawiodą wszystkie pokładane w nich nadzieje…** • Lekki język, ciekawy i na swój sposób oryginalny pomysł, akcja, która rozwija się powoli, ale w pewnym momencie przyśpiesza, spiski, zwroty akcji, walki na śmierć i życie, smoki – to i jeszcze więcej czeka na was w tej książce. Minusem jest schematyczność. • Nie jestem w stanie jednoznacznie stwierdzić, czy "Smocze proroctwo" jest literaturą młodzieżową i fantasy. Pojawiają się elementy char­akte­ryst­yczn­e dla obu gatunków. Mogę powiedzieć jedno: jestem zszokowany, że aż tak dużo krwi się polało. Nie spodziewałem się takiej brutalności, tym bardziej, iż okładka wskazuje bardziej utwór dla dzieci/młodzieży. Osoby, które mają już za sobą wiele powieści fantasy, lepiej niech nie sięgają po tę powieść, gdyż mogą się lekko zdziwić i stwierdzić, że to złe dzieło. • Bardzo podoba mi się to wydanie. Nie tylko ze względu na twardą oprawę oraz okładkę. W środku jest estetycznie, ilustracje są dobrej jakości, czcionka jest dobra. Na początku (pomijając stronę tytułową oraz tę, na której są szczegółowe informacje o książce) jest mapa, dzięki której możemy śledzić bohaterów oraz lepiej wyobrazić sobie ich świat. Następnie znajduje się leksykon, czyli zbiór ras wszystkich smoków. Są: Piaskoskrzydłe, Błotoskrzydłe, Nieboskrzydłe, Morskoskrzydłe, Lodoskrzydłe, Deszczoskrzydłe, Nocoskrzydłe. Potem jest treść smoczego proroctwa i na końcu – książki. • Podoba mi się to, że autorka zadbała o opisy. Są one szczegółowe, plastyczne i wyraziste. • Łupek jest Błotoskrzydły. Ma brązowe łuski oraz wielki łeb. Potrafi wstrzymać oddech do godziny oraz zionąć ogniem. Jest duży i silny. Na początku w walkach sobie w ogóle nie radzi, lecz później dochodzi do… Słonko pochodzi od Pias­kosk­rzyd­łych­. Nie wykazuje zdolności, które powinna posiadać, wyglądem nie przypomina nawet tej rasy, jest niedoceniana przez przyjaciół, którzy często jej nie słuchają, gdyż wiedzą, że wszystkiego się ona boi, ma wybujałą wyobraźnię i wszystkim się ekscytuje. Gwiezdny Lotnik jest Nocoskrzydły. Wykazuje się niebywałą inteligencją, czyta bardzo dużo zwojów. Ma fioletowo-czarne łuski. Nie wykazuje zdolności, które powinien, ale jest ceniony wśród swoich kolegów i koleżanek. Tsunami pochodzi od Mors­kosk­rzyd­łych­. Jest niebieska, ma błony pławne między szponami oraz skrzela na szyi. W ciemności pasy na ogonie, psyku i brzuchu jarzą się. Potrafi oddychać pod wodą, widzi w ciemnościach, jest doskonałym pływakiem. Świetnie radzi sobie w walkach. Gloria to Deszczoskrzydła. Jej łuski zmieniają kolor, zwykle przybierają one żywe barwy. Umie ona kamuflować się, dostosowywać łuski do barw otoczenia. Ma tajną broń, która może pokonać wszystkich. • Podsumowując tę krótką recenzję: polecam! Mnie się ten utwór bardzo podobał. Znie­cier­pliw­iony­ czekam na drugi tom, który ukaże się już w marcu. Najbardziej powieść ta trafi chyba do młodzieży. • Tytuł: „Smocze proroctwo” • Tytuł oryginału: „The Dragonet Prophecy” • Autor: Tui T. Sutherland • Wydawnictwo: MAG • Seria: Skrzydła Ognia (tom I) • Korekta: Magdalena Górnicka • Ilustracja na okładce: Joy Ang • Opracowanie graficzne okładki: Piotr Chyliński • Mapy i ramki: Mike Schley • Ilustracje smoków: Joy Ang • Wydanie: I • Oprawa: twarda • Liczba stron: 283 • Data wydania: 13.01.2016 • ISBN: 978-83-7480-629-9 • źródło – Wikipedia, • ** źródło – okładka książki
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo