• Bardzo ciekawa prawdziwa opowieść która została sfilmowana-można obejrzeć na YT pod tym samym tytułem.
  • 41 dni nadziei to historia oparta na faktach, spisana w formie dziennika, który ukazuje losy główniej bohaterki (i autorki ) Tami. Wszystkie przedstawione w niej wydarzenia miały miejsce w latach 80. W książce znajdziemy również kilka fotografii • Kiedy Tami spotka Richarda, szybko zdaje sobie sprawę, że to mężczyzna jej życia. On był już zaawansowanym żeglarzem🚣‍♂️, ona pływała na statkach jako kucharka, gdzie nauczyła się podstaw nawigacji i prowadzenia jachtu.Dla obojga ocean był całym życiem. 🏝🌎Nigdzie nie chcieli zamieszkać na stałe, przerażała ich praca na etat w korporacji.Nie lubili żyć z zegarkiem w ręku , byli wolnymi duszami. • Para zakochanych wypłynęła z Tahiti na jachcie Hazana 22 września 1983 roku , godzina 13.30.Wyprawę zaplanowali na 31 dni. Gdy wyruszają, towarzyszą im idealna pogoda i świetne humory.Na sekundę przed wypłynięciem wzrok dwojga zakochanych na chwilę się spotyka... • Tami Oldham i Richard Sharp nie przewidzieli jednak, że znajdą się w samym środku silnego huraganu.Ich dramat zaczął się dwudziestego dnia żeglugi. • Książka mi się podobała, w szczególności za jej autentyczność. Jest to poruszająca historia dramatycznej podróży i miłości, a także ukazana tu została natura z jej niebezpiecznej strony 💨⚡️To historia o odwadze,sile woli i nadziei . Lubię czasami poczytać coś innego niż thrillery ;) • Sporo tu także specjalistycznej terminologii żeglarskiej i na początku trudno się połapać ( potem z tyłu książki odkrywam słowniczek z wyjaśnieniami pojęć 😜). • W czerwcu była premiera ekranizacji tej książki , jeszcze nie miała okazji jej obejrzeć ale z pewnością to zrobię ❤ • Polecam • [Link]
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo