• Wystarczy otworzyć oczy na krzywde innych aby ją powstrzymać • Fabuła: Jane miała 4 lata gdy została zabrana z domu dziecka z powrotem do matki i jej obecnego partnera. Dziewczynka zostaje z tego poworu również rozdzielona z bratem. Richard ma 18 lat gdy zostaje prawnym opiekunek dziewczynki. Nie nadaje się jednak do tej roli i zmienia życie Jane w piekło. Znęca się na nią psychicznie, fizycznie i emocjonalnie przez 17 lat! Mężczyzna jest psychopatą, który sterroryzował wszystkich dookoła byle tylko milczeli. Wszystkie donosy na jego osobe są od razu wycofywane. Matka dziewczynki również nie broni jej przed nim. Gdy Jane jest już nastolatką i zaczyna wchodzić w związki z mężczyznami Richard również znajduje swoje sposoby by dalej wykorzystywać dziewczyne. Bohaterka jest tak bardzo zastraszona i zmanipulowana, że nie potrafi się nikomu do tego przyznać. Wszystkie związki kończą się tak samo. Kobiecie rozpadają się i rodzą nowe związki. W międzyczasie rodzi się też jej córka. Jane podejmuje decyzje o wyprowadzce. Jednak to nie kończy jej cierpień. Richard wciąż znajduje nowe sposoby by być władcą życia dziewczyny. Droga do ucieczki nie jest prosta. Dopiero jako 21-no letnia kobieta jest gotowa przyznać się swojemu partnerowi do tego co ją spotkało. Dzięki temu zaczyna się cała batalia walki z człowiekiem, który zniszczył jej życie. Droga nie jest łatwa jednak Jane ma dla kogo walczyć. W tym momencie Jane na kochającego męża i dwie wspaniałe córki. Jednak musi się ukrywać. Jej walka nie jest jeszcze skończona. • Moja opinia: Książka, którą czyta się z zapartym tchem i myślą „Czemu jej nikt nie pomógł? Przecież wszyscy widzieli co się działo!”. Przeraża myśl, że ktoś może tak bardzo zastraszyć drugą osobę i tak bardzo ją wykorzystać. Dzięki takim książką myśle, że łatwiej jest zauważyć co się dzieje wokół nas aby nie dopuścić do tego by kolejne dziecko tyle lat cierpiało. Najbardziej przerażający w tej książce jest fakt, że cierpienia Jane nie skończyły się gdy przestała być dzieckiem. Nie chodzi tutaj tylko o pedofilie. Chodzi o znęcanie się nad ofiarą. O wymyślanie coraz to nowych cierpień. Coraz to nowych tortur. Ciężko jest zrozumieć jak człowiek dla człowieka może być tak okrutny. Jak jeden człowiek może zmienić życie tylu osób i jak może zastraszyć całe miasteczko. Jest to jednak też książka o sile wewnętrzej człowieka. O tym jak przetrwać najgorsze chwile. O tym, że warto zawalczyć o swoje aby się uwolnić. Również o tym, że walka nie jest łatwa ale na pewno warto ją stoczyć. Jane jest na pewno silną kobietą. Jest to też opowieść o samotności o tym, że gdy walczy się o swoje nie zawsze można liczyć na wsparcie osób, które były w piekle z nami. Książke przeczytałam na jeden raz. Nie potrafiłam się oderwać. Gdy ją skończyłam siedziałam i patrzyłam się przed siebie. Czytałam naprawdę wiele książek o znęcaniu się nad dziećmi. Jednak ta książka przeraziła mnie faktem ile to wszystko trało i jak bardzo Richard uzależnił od siebie Jane. • Moja ocena: ***** • Skala ocen: * nie polecam ** nie moja bajka *** daje radę **** dobra ***** bardzo dobra ****** lotta poleca • Recenzja pochodzi ze strony: www.lottaczyta.blox.pl
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo