• Warto przeczytać tę książkę z dwu powodów: czas,w jakim przyszło żyć i decydować o swoim losie Antoniemu Słonimskiemu był niezwykle trudny - śledząc jego wybory przeżywamy niejako ten czas w sposób autentyczny, sami siebie możemy wypróbować "na sucho". Drugi powód to możliwość poznania nietuzinkowej postaci,znanej głównie z przypadkowo wybranych utworów,jakie pozostawił. W książce możemy prześledzić ewolucję jego myśli i dość niezmienny rys charakteru,który pozwalał Słonimskiemu na pozostanie sobą w różnorodnych sytuacjach życiowych. Humor miesza sie tu z powagą, wolność z niewolą, miłość z odrzuceniem, a wszystko zbudowane wokół niebywałej inteligencji i przenikliwości mistrza złośliwych obserwacji.
  • Już na samym początku zostajemy uraczeni dobrą anegdotą: Tadeusz Konwicki, któremu Antoni Słonimski zapisał w spadku telewizor Sony, nie był zdziwiony, gdy trumna z ciałem przyjaciela nie zmieściła się do grobu i trzeba było poszerzać dół. – Był większy niż przewidywały normy. Ale ja o tym wiedziałem – zapisał. Joannie Kuciel-Frydryszak za pomocą odpowiedniego doboru cytatów udaje się dopełnić obrazu bohatera biografii. "Słonimski. Heretyk na ambonie" to jednak coś więcej niż tylko zbiór dobrych anegdot. • Całość recenzji pod adresem [Link] • Katarzyna Nowicka • BPMiG w Zagórowie
  • Warto było czekać na tę biografię. Książkę czyta się jak powieść.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo