• Muszę przyznać, że niezła, chociaż nie przepadam za wątkami romantycznymi, podobała mi się. Ciekawa, z wieloma zwrotami akcji, a w połączeniu z niewielką dozą miłości daje coś niezwykłego. Do tego napięcie i niepewność, Violet zostanie wampirem, czy też nie? • Polecam, zdecydowanie warta przeczytania.
    +1 zabawna
  • Czas na kolację... z wampirem! • Wiem… nie wybiera się książki po okładce. Jednak gdy zobaczyłam okładkę „Mrocznej Bohaterki” nie mogłam się powstrzymać by nie wziąć jej do rąk. I tak też się stało… odwróciłam książkę by przeczytać opis. Po krótkiej chwili już wiedziałam, że muszę ją mieć, że muszę ją przeczytać. • Opis na okładce wskazywał na mój ulubiony gatunek - paranormal romance. To ewidentnie kolejny plus i przekonanie, że książka musi być ciekawa. • Główna bohaterka, Violet Lee, to zwykła nastolatka o nieco odmiennej urodzie. Sied­emna­stol­atka­ ma jasną karnację, bardzo jasną i piękne fioletowe tęczówki. Jej oczy są niezwykłe. Życie Violet od początku nie było usłane różami, jej brat popełnił samobójstwo, siostra jest bardzo chora a chłopak ją zdradza. Jak na tak młodą osóbkę to zdecydowanie za dużo. I wtedy do tych wszystkich dramatów mogła dopisać jeszcze jeden – wydarzenia tej feralnej noc na Trafalgar Square. • Ta jedna noc odmieniła życie Violet na zawsze, a można by rzec, na wieczność. Nastolatka czekając na swoją przyjaciółkę, w pierwszej chwili myślała, że jest świadkiem jakiś makabrycznych zbrodni. Dwa obozy zaczęły krwawą jatkę. Jeden z "bladych", którzy byli sprawcami zbrodni zauważył dziewczynę. Violet próbowała uciec, jednak Kaspar okazał się niezwykle szybki. Chłopak nie zabija niewygodnego świadka, a wręcz przeciwnie, porywa ją. Kaspar uprowadził Violet do swojej rezydencji zamieszkanej przez jego ród. Dziewczyna była oszołomiona wielkością dworu i jego przepychem. W tamtej chwili nie wiedziała, że zagości tam na dłużej. • "Morderca, Bestia, Zwierzę" - tak Violet postrzegała Kaspara, jego rodzinę i przyjaciół, czyli mieszkańców rezydencji Varnów. Poznała również prawdę, czyli to, że wampiry istnieją, a jeden z nich ją uprowadził. Violet mieszkając wśród wampirów poznaje ich świat, obyczaje a także zaprzyjaźnia się z Fabianem, przyjacielem Kaspara. Fabian zaczyna czuć coś więcej niż tylko przyjaźń do Violet, jednak ona odrzuca jego miłość. Dziewczyna traci swojego jedynego na tamtą chwilę przyjaciela. Z biegiem czasu dostrzega dziwne uczucie, którym darzy Kaspara. Następca tronu również postrzega Violet, już nie jako zabawkę, lecz jako intrygującą dziewczynę, która wzbudza w nim wcześniej niedostrzegalne emocje. Kochankowie zagłębiają się w piekielnie niebezpieczną i niesamowicie namiętną miłość, która wprost emanuje pożądaniem. Dla obojga będzie to niebezpieczna przygoda, która może przynieść wiele rozczarować w związku z pewną przepowiednią o Bohaterkach. • Książka od razu zaczyna się akcją. Nie musimy na nią długo czekać, gdyż już na pierwszych stronach Violet spotyka przypadkowo Kaspara. Ale czy to spotkanie jest do końca przypadkowe? A może ktoś wcześniej wszystko przewidział? Może takie musiało być przeznaczenie? • Książka trzyma w napięciu i o dziwo… nie jest przewidywalna! Bohaterowie są bardzo dobrze dopasowani, jedni niebezpieczni, groźni i gryzący, inni niewinni, delikatni. Główni bohaterowie, czyli Violet i Kaspar bardzo dobrze się uzupełniają. Violet ma zacięty charakterek, próbuje się odnaleźć w sytuacji, w której się znalazła. Kaspar jest uparty i pewny siebie, jednak jego wewnętrzny głos sprawia, że inaczej postrzega całą zaistniałą sytuację. • Rozdziały książki są pisane w pierwszej osobie. Więcej rozdziałów pisane jest z punktu widzenia Violet, jednak te pisane z punktu widzenia Kaspara idealnie wpasowują się w całość i tylko „podkręcają” akcję i nadają jej większej tajemniczości. • "Mroczną Bohaterkę" polecam nie tylko fanom gatunku, lecz każdemu kto chciałby znowu znaleźć się w świecie wampirów. W książce jest więcej zaciętości, wyrazistości postaci a także erotyki, niż w tego typu powieściach, które ukazały się do tej pory. Czytając ją uroniłam nie jedną łzę i z niec­ierp­liwo­ścią­ czekam na kolejny tom. „Mroczna Bohaterka. Jesienna Róża" już w listopadzie!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo