• Książka, którą czyta się jednym tchem, doskonałe przedstawienie kultury, obyczajów i legend okraszone dowcipem a momentami też chwilami napiętych akcji. Polecam na zimowe wieczory, bo tam zawsze jest ciepło.
  • Książka bardzo nierówna. Pierwsze rozdziały są świetne, dynamiczne, ciekawie napisane ale potem następuje spowolnienie i przez kilka rozdziałów mamy teksty jakby encyklopedyczne. Na szczęście koniec jest już niezły, chociaż upchanie dużej ilości fotografii do ostatnich rozdziałów "pachnie" mi celowym zabiegiem wydawniczym by powiększyć ilość stron. • Fotografie i podpisy do nich to najsłabsza część tej książki - właściwie jeśli nie chce się jej całej czytać to wystarczy pooglądać obrazki i poczytać podpisy pod nimi - dokładnie te same zdania znajdziemy w tekście obok. • Mimo wszystko nie jest to książka zła, może nie porywa tak, iż nie można się od niej oderwać ale jednak można się z niej sporo dowiedzieć o Indiach i zwyczajach tam panujących. A rozdziały "przynudzające" po prostu sobie odpuścić. • pokaż mniej
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo