Recenzje dla:
  • ksia­zkom­ania­cyre­cenzje.blogspot.com • Śmiertelna epidemia nie oszczędziła prawie nikogo. Większość zarażonych zmarła, niektórzy przeżyli, a jeszcze inni stali się wyjątkowi... • Z czym wiążę się bycie Malfetto? Na pewno z wyobcowaniem ze społeczeństwa, ale i posiadaniem niezwykłej mocy. Adelina na skutek epidemii straciła oko, jej włosy zbielały, a choroba doszczętnie ją oszpeciła. Miała więcej szczęścia niż matka, która zmarła, ale dużo mniej niż siostra - dziewczyna wyszła z tego bez szwanku. Adelina nie tylko straciła urodę, ale została Malfetto skazanym na wiecznie potępienie. Ponadto życie u boku nieskazitelnej, pięknej siostry nie było zbyt proste. Kto chciałby poślubić coś takiego...? Pech związany z brzemieniem, które w sobie nosi prześladował ją przez całe życie, ale ona wiedziała, że kiedyś nadejdzie moment, w którym ucieczka będzie jedynym rozsądnym wyjściem. • "Nikt tak naprawdę nie chce, byś była sobą. Chcą, byś była taka, jaka im się podobasz." • Ze wspomnień dziewczyny dowiadujemy się, że bycie odmieńcem nie jest łatwe. Wszyscy wokół żyli w strachu przed Adeliną, ale i obrzydzeniu. Wierzono, że bycie Malfetto niesie za sobą posiadanie niezwykle potężnej mocy, która może być wielkim zagrożeniem... i nie mylili się... • Świat, w którym toczy się akcja jest fantastyczną wizją renesansowych Włoch - przede wszystkim za to pokochałam tę powieść. Niezwykły klimat, przedstawienie Włoch jako kraju pełnego agresji, nietolerancji. Kraju tak pięknego, a zarazem bestialskiego i niesamowicie okrutnego. • Bohaterowie równie niezwykli. Wykreowanie bohaterów, którzy mają wiele na sumieniu, nie są cukierkowi i przerysowani - jak to zwykle bywa w książkach kierowanych do młodzieży. Marie Lu pokazała ludzi o mocnych i trudnych charakterach. Czy życie w tym świecie tak ich zniszczyło...? • "Malfetto mroczne piętno" to kolejna książka Marie Lu zaraz po trylogii "Legenda", a zarazem rozpoczynająca nową trylogię. W moim przypadku z pewnością nie było to ostatnie spotkanie z Marie. Ta powieść niesamowicie mnie zaskoczyła. Po krótkim opisie nie spodziewałam się, że książka tak mi się spodoba! Myślę, że to opowieść z bardzo ważnym przesłaniem, historia o odmienności i skutkach jakie za sobą niesie, ale również o tym, że nie powinniśmy spychać takich ludzi na margines społeczeństwa. Naszym celem jest pomoc w zaadaptowaniu się w społeczeństwie, okazanie takim ludziom przyjaźni, pomocy, współczucia. Inność nie jest gorsza. Nie chcę jednak rozczulać się tylko i wyłącznie nad odmiennością bohaterki. Owszem, jest to ważnym motywem, ale książka jest również "skrzynią" pełną innych skarbów. Miłość, tajemnice, niespodziewane zwroty akcji i zawrotne tempo. Wszyscy właśnie to kochamy najbardziej w książkach fantastycznych. Jak na młodzieżówkę przystało - powieść napisana lekkim piórem, do przeczytania w kilka wieczorów. Gorąco polecam każdemu! :) • Izabela Nestioruk
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo