• Polecam, lekkie pióro, łatwo się czyta, tematyka - samo życie, bez przesłodzenia.Jednocześnie historia zmiany podejścia kobiet do życia, siebie , rodziny, na przykładzie dwóch pokoleń. Co wcześniej traciłyśmy jako kobiety dokonując wyborów w świecie "matki Polki", a co tracimy teraz będąc bardziej świadome, niezależne; nie ma dobrych wyborów.
  • Książka w stylu "M jak miłość",przeczytałam I i II część. Dobra książka do pociągu (duża czcionka), dla zabicia czasu, ale nie jest to przeżycie literackie warte uwagi.
  • To cz. I nowej sagi z cyklu "Rodzinne roszady". Powieść czyta się jednym tchem, jednocześnie zastanawiając się nad tym ile może udźwignąć nieszczęść człowiek. • I tylko możemy podziwiać bohaterkę - emerytowaną nauczycielkę, która dzielnie stawia czoło codzienności, często zapominając o sobie samej. Polecam tę powieść i z niecierpliwością czekam na zapowiadaną cz. II "Bezpieczny port"
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo