• Czasem w życiu musi wydarzyć się coś bardzo ważnego, a jednocześnie smutnego, aby można było docenić to, co było wcześniej. Choć tak naprawdę to, co będzie potem, może być jeszcze piękniejsze. Powieść Simon'a Van Booy'a „Wszystko, co piękne zaczęło się potem” to wspaniała, napisana przepięknym językiem książka, która opowiada o losach trzech osób, którym kapryśne przeznaczenie skrzyżowało drogi w samym sercu Aten. Rebecca pochodzi z Francji, George jest Amerykaninem, a Henrry urodził się w Anglii. Trzy różne osoby, trzy różne, bolesne historie. Gdy George poznaje Rebekę zakochuje się w niej bez pamięci. Niestety, niedługo potem Rebeka poznaje Henry'ego i między nimi rodzi się uczucie. Potem przez przypadek Henrry spotyka George'a. I tak oto splatają się losy tej trójki. Przypadek? A może przeznaczenie? • Książka dla tych, którzy wierzą, że wszystko, co się dzieje w naszym życiu, zdarza po coś. „Boleśnie piękna książka” - to zdanie, znajdujące się na okładce powieści, idealnie opisuje jej treść. I nie zdradzę nic więcej. Może tylko to, że naprawdę warto po nią sięgnąć. mk
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo