• Lektura obowiązkowa dla każdego, kto kiedykolwiek miał styczność z cygaństwem, czy to bezpośrednio, czy też pośrednio - w opowiadaniach babki, obejrzanym filmie, kostiumie na karnawał... Styczność świadomą lub nieświadomą; nie każdy bowiem wie, że Cyganie są narodem od stuleci żyjącym między nami, choć zawsze gdzieś z boku... Książka nie jest stereotypowym, ciężkostrawnym kompendium wiedzy o obcej kulturze, wywodem etnograficznym w czystej formie. Stanowi raczej pochodnię, mającą rozjaśnić nieco mroki i cienie, wydobyć na światło dzienne głęboko skrywane przed oczami ciekawskich tajemnice cygańskie - tajemnice prostoty i radości życia. Autor książki, Jerzy Ficowski, czołowy polski badacz kultury cygańskiej, wprowadza nas do niej od kuchni, chcąc, by zrozumiano Cyganów w ich odmienności i zarazem podobieństwie do nas samych. W tematycznie podzielonych rozdziałach przedstawia czytelnikowi kolejne aspekty cygaństwa: język, obyczaje i tradycje, wierzenia, legendy. Książka, napisana przystępnym językiem, logiczna w formie, pozostawia pewien niedosyt i chęć uzupełnienia wiedzy o tym wyjątkowym narodzie, którego kraj nie ma granic, a domem może być każde miasto, każdy las...
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo