• Komedia i farsa w jednym, ale i prawda w pigułce. Bo człowiek jest ułożoną istotą do czasu...gdy ktoś inny nie stanie mu na "odcisk". A sprawa dotyczy pobicia jednego chłopca przez drugiego, do czego włączają się rodzice. Niby ma dojść do przeprosin i załagodzenia owego incydentu jednak od słowa do słowa i między dorosłymi dochodzi do sprzeczki, ostrzej wymiany zdań i... arcy-komicznego zdarzenia - do wymiotów w salonie. Lecz nie będę zdradzać fabuły. Świetnie zagrane role czwórki genialnych aktorów, którzy "zamknięci" w salonie toczą dialogi o wszystkim, często gęsto nie wspominając nawet o bójce dzieci, której to spotkanie miało dotyczyć. • Polański reżyserem i wspaniałe kreacje aktorskie plus - świetny scenariusz: Trójca gwarantująca świetną ucztę filmową. • I mój ulubiony Waltz;)
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo