• Na część o Baśce czekałam najbardziej 🙂 Byłam bardzo ciekawa losów egocentrycznej, twardo stąpającej po ziemi, królowej botoksu 😉 • Basia przyzwyczajona do luksusu i wygody, skupiona bardzo na sobie i swoim wyglądzie właśnie została młodą mamą. Pierwsze dziecko rodzi w wieku prawie 40 lat- obchodzimy jej urodziny z jedną świeczką "0" ( żeby biedaczka mogła się jeszcze z tą "4" oswoić 😂). • Macierzyństwo Baśki wywraca jej życie do góry nogami. Widzimy w pewnym momencie typową młodą mamę - pełną obaw, nieco przytłoczoną nową rolą, która stara się nie zgubić siebie jako kobiety. • Kiedy do wymagającej, nowej roli dochodzą dodatkowo kłopoty finansowe jej męża oraz jego problemy zdrowotne zdawałoby się, że Basia tego nie udźwignie. Jednak okazuje się, że pod zewnętrzną osłoną nasza bohaterka jest ciepłą, kochającą matką, zaradną kobietą i twardym przeciwnikiem życiowych trudności. Staje na wysokości zadania, wspierana w każdym momencie przez resztę muszkieterek 🥰 • Cała seria zdobyła moją wielką aprobatę. Wszystkie cztery przyjaciółki mimo różnic tworzą fantastyczną całość. Książki te pokazują jak wielka jest siła kobiet i ich wzajemnej przyjaźni. A wszystko okraszone dużym humorem 🙂 • Aż żal, że to ostatni tom...
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo