• Realia leczenia i warunków szpitalnych w Anglii są zgoła inne niż w Polsce. • Jedynie przydatne są opisy choroby, i nadciśnienia w ramkach, poza treścią
  • Udar odseparowuje człowieka od świata. Najpierw odseparowuje go od jego własnego mózgu i własnego ciała. Odbiera pamięć, zdolność porozumiewania się, a czasami nawet świadomość otaczającego świata. To sprawia, że pacjent izoluje się następnie od swojej rodziny i przyjaciół, pracy, życia towarzyskiego i wszystkiego tego, co znajduje się poza ścianami jego domu lub szpitalnego oddziału. Udar to okrutna choroba, którą przeżywa się w samotności. • W styczniu 2003 roku, w wieku pięćdziesięciu lat, Mike Ripley miał udar. W tej książce opowiada czytelnikom nie tylko o swojej chorobie, ale także o pierwszym roku swego życia po jej niespodziewanym ataku. Przedstawia też wiele praktycznych wskazówek i porad dla wszystkich pacjentów po udarze: • jak pogodzić się z zanikami pamięci, spowolnieniem procesów myślowych, niezdarnością, zawrotami głowy i wieloma innymi długofalowymi skutkami udaru • jak radzić sobie z depresją i zaburzeniami emocjonalnymi • jak żyć z nadciśnieniem i jak z nim walczyć • jak dobrać odpowiedni zestaw leków • Przeżyć udar jest niezwykle przydatną książką – szczególnie dla chorych, którzy doznali udaru, ich bliskich i opiekunów. Autor w sposób bardzo interesujący podaje wiele cennych informacji pozwalających zrozumieć istotę choroby. Na pewno przekona też osoby zainteresowane, że po udarze trzeba podjąć trud, aby odzyskać sprawność i że trzeba stosować się do zaleceń lekarzy, aby uniknąć chorób, które są następstwem udaru. Najlepszym sposobem na uchronienie się przed udarem jest profilaktyka. Już od młodych lat stała aktywność fizyczna, niepalenie, umiarkowane picie alkoholu, dieta śródziemnomorska, a w razie konieczności prawidłowe leczenie nadciśnienia, cukrzycy czy chorób serca pozwala w dużym stopniu zmniejszyć ryzyko choroby. Książka – chociaż nie jest pesymistyczna – powinna przekonać czytelnika, że lepiej wcześniej zadbać o swoje zdrowie. • - prof. dr hab. Med. Anna Członkowska II Klinika Neurologiczna, Instytut Psychiatrii i Neurologii, Warszawa
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo