• Powieść ta skupia się na ogromnym dramacie głównej bohaterki, a w jego cieniu kryje się subtelny i zbalansowany humor. Serdecznie polecam!
  • Dobry kryminał dla kobiet. Wątki są bardzo ciekawie prowadzone. Książkę bardzo szybko się czyta. Mi się podobała 😁
  • Rewelacja, super się czyta i lepiej mieć dużo czasu bo nie można się oderwać :-)
  • Kolejna genialna książka młodej autorki! Nie wiem skąd te pomysły, ale powieści Olgi Rudnickiej czyta się jednym tchem, a oderwanie się od nich przychodzi z dużym trudem. • "Martwe jezioro" to pełna dobrego humoru historia Beaty - samodzielnej, odważnej i nieco samotnej dziewczyny. Samotnej, bo ma rodzinę, na którą nigdy tak naprawdę nie mogła liczyć. Od dwóch lat nie ma z nimi kontaktu. Tym bardziej zaskoczyło ją zaproszenie na ślub siostry. Co się pod tym kryje? • Beata na szczęście nie jest sama. Ma przyjaciółkę Ulkę, która koniecznie chce zostać jej szwagierką i swata ją ze swoim bratem. Ma też jej rodzinę, w towarzystwie której czuje się naprawdę dobrze. • "Martwe jezioro" to nie tylko dobry humor, ale również intrygująca zagadka, niekończące się pytania i skrywana przez lata tajemnica, która z całą pewnością zaskoczy nawet tych wybrednych czytelników.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo