• „O ósmej na arce” czyli historia Arki Noego z lekkim przymrużeniem oka… • Czy Bóg istnieje naprawdę? Pewnie co jakiś czas każdego z nas nurtuje odpowiedź na to pytanie. W jednej ze swych książek Hub wkłada to pytanie w usta pewnego bohaterskiego pingwina. Zwierzęta znudzone monotonią krajobrazu, w którym funkcjonują, śnieżnego, pełnego lodu i każdego dnia w jednym, białym kolorze, rozpoczynają kłótnię na temat tego czy Bóg rzeczywiście to wszystko widzi? I kim właściwie jest? Czy mądrze urządził ten świat? W momencie gdy dyskusja ich nie zmierza do jednego, racjonalnego rozwiązania rozstają się w gniewie. Chwilę później, dosłownie znikąd, w krainie skutej lodem pojawia się gołąb. Zaaferowany ptak obwieszcza pozostałej dwójce, że wkrótce na ziemię spadnie straszna ilość deszczu, który wywoła potop. Wyjście z tej sytuacji jest tylko jedno. Należy punktualnie o ósmej stawić się na arce niejakiego Noego ze specjalnymi biletami. Dziś pingwiny mają ogromne szczęście, mogą czuć się wyróżnione, bo akurat dwa ostatnie trafiają właśnie do ich rąk. Nie pozostaje nic innego jak ruszać w drogę, żeby uchronić się przed kataklizmem. Nieloty jednak stają przed nie lada dylematem… Co zrobić z trzecim towarzyszem niedoli? W końcu troje to nie to samo co para? Okazuje się, że i to da się jakoś ze sobą pogodzić, mimo tylko dwóch posiadanych biletów na arkę 😉 • Historia opowiedziana przez Hub'a jest niesamowita. Bawi to łez, ale jednocześnie udziela odpowiedzi na bardzo wiele trudnych pytań moralnych i egzy­sten­cjal­nych­. Nic dziwnego, że podbiła tak wiele serc dzieci. W sposób niezwykle piękny traktuje również o przyjaźni, dobru, złu i religii. To świetna lektura. Myślę, że absolutnie każdy powinien ją przeczytać. Mały czy duży – Everyone… Uwielbiam i polecam.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo