Książka, która łączy dwoje ludzi. Ludzi, którzy zostali podzieleni. Jednak mimo wszystko zaufali jednej osobie. Marii Nurowskiej. W pierwszej części odnajdujemy wypowiedzi Leona. Aktor opowiada o sobie niezwykle szczerze. Niczego nie ukrywa. Myślę, że dla towarzystwa teatralnego/filmowego, te wypowiedzi mogły okazać się wstrząsające. Pełny życia i wydawało by się wiecznie wesoły człowiek, okazał się nagle dość smutny. Życie wybrało wiele za niego. Jednak nigdy się nie poddał. W drugiej części odnajdziemy wypowiedzi Ludwika. Również niezwykle szczere jak brata wypowiedzi sprawiają, że nabieramy niesamowitego szacunku do samego człowieka. Historie napisało samo życie. Co mnie najbardziej przeraziło? Niedomówienia i brak zaufania. Te dwie rzeczy sprawiły, że niezwykle zżyci bracia rozdzielili się na lata. • Maria Nurowska jest autorką znaną z niezwykłych powieści. Tym razem jednak historia nie powstała w niej. Ona wydarzyła się na prawdę! Autorka przeprowadziła godziny rozmów z braćmi by dowiedzieć się wszystkiego. Spięła wszystko w spójną całość i tak powstała książka, którą czyta się w jeden wieczór. Dla dociekliwych plusem będą autentyczne dokumenty, których odbitki można odszukać na stronach. • Książka pokazuje również powojenny świat. Jak żyło się w tamtych czasach. Ukazuje również niezwykle złożoną psychikę ludzką. • Minusy jednak też się znalazły. Może jestem dziwna ale nie do końca przemówiła do mnie okładka. Za bardzo przypomina mi plakaty filmowe. Jednak nie ocenia się książki po okładce :) • Serdecznie polecam! • Moja ocena: ***** • Skala ocen: * nie polecam ** nie moja bajka *** daje radę **** dobra ***** bardzo dobra ****** lotta poleca

Książka, która pozwala spojrzeć na rzeczywistość z różnych perspektyw. Autorka ma możliwość rozmowy z dwoma braćmi, którzy te same sytuacje, przyczyny i ich skutki, widzą zupełnie różnie. Różna jest także ich wzajemna ocena jak i ocena samych siebie. • Książka dająca do myślenia, pozwalająca wejść w perspektywę lekkoducha jak i niezwykle odpo­wied­zial­nego­, surowo oceniającego się człowieka. I poniekąd smutna. Dająca poczucie, że niezależnie od podejścia i tak w wielu przypadkach nie mamy nic do powiedzenia, bo los decyduje za nas. Możemy jedynie wybrać sposób odbioru otaczających nas rzeczy (choć i ten bywa wrodzony). • Refleksyjna, szczera, dobra proza. Warta przeczytania, warta zapamiętania. Polecam :)

autorka (pisarka) rozmawia z Leonem (aktorem), ktory nie zawsze chce powiedziec o sobie szczerze. Probuje tez porozmawiac z jego bratem Ludwikiem, ktory osiadl w Kanadzie. Przeszukuje tez dokumenty np. w IPN, pyta osoby zaprzyjaznione z bracmi... a wszystko kreci sie wokol tajemnicy, ktora poroznila braci -kto zdradzil? I tajemnica zostaje odkryta. • A poza tym to ciekawie opisane losy 2 braci na tle historii wojennej i powojennej.