• Tą książkę nazwałbym nie kryminałem, a sensacją. Napisana w spokojnym języku, ale bardzo wciągająca. Podoba mi się fakt, że główny bohater już dawno nie żyje, a akcja toczy się dalej, aż do 22 wieku. Autor sprytnie przemyca historyczne wątki, które tłumaczy, np. wątek Polichna czy Mikulina.
  • Dla tych, którzy lubią historię w tle. Świetna powtórka faktów, które były w szkole na lekcji, a teraz stają się żywe i wartkie.
  • Niezłe. Wciągająca intryga, interesujący bohater i spostrzeżenia odnośnie polityki i polityków z którymi trudno się nie zgodzić :) • Dlaczego nie 5 gwiazdek? Bo brak jakiegokolwiek sensownego wyjaśnienia, jak jednostka mogłaby skutecznie doprowadzić do pojednania dwóch religii - przedstawiona na końcu propozycja zaskakująco naiwna - w połączeniu z poprzednimi spostrzeżeniami na temat ludzi, ich możliwości i motywacji. • Pomimo tego - warte przeczytania i zachęca do sięgnięcia po następna powieść z Kubą Kanią w roli głównej.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo